Żyjemy szybko, błyskotliwie, żyjemy w świecie „fast”. Pędzimy popędzani, nakręcani na czas, jedną nogą już skaczemy w przyszłość. Nie znosimy przeciwności losu. Nie cierpimy czekać na rzeczy, słowa, uczucia. Wściekamy się, wybuchamy, tracąc pieniądze, zdrowie, miłość. Niecierpliwość - epidemia naszych czasów. Gdzie lekarstwo?
Smutek, poczucie pustki. Wrażenie, że jesteśmy całkiem samotni. Gdy wpadamy w taki nastrój, uruchamiają się wspomnienia. O czasach, gdy byliśmy młodsi, często całkiem malutcy. O miejscach, ludziach, wydarzeniach. Tym wspomnieniom zwykle towarzyszy smutek, żal za tym, co przeminęło. Ale ten smutek jest dobry, odbudowuje nas. Tak działa nostalgia.
Nieobecni, choć na wyciągnięcie ręki. Bliscy, choć z daleka. Synowie. Ojcowie. Dla siebie są jak lustro, w którym obserwują własny lęk, odwagę, niepewność, radość. Kobieta nie zrozumie mężczyzny, jeśli nie spróbuje zrozumieć jego relacji z ojcem i z synem. Synowie i ojcowie... Dwa rozdziały jednej opowieści, która dla matek, żon i córek bywa tajemnicą. Jak ją odczytać? Jak odnaleźć do niej klucz?
Źródła emocji tkwią w części mózgu, która odpowiada za racjonalność - twierdzą uczeni. To odkrycie przecina spór o dominację rozumu nad sercem, pokazuje, że są one powiązane i wspólnie tworzą portret psychologiczny człowieka. Jaki zatem jest ów portret?
Nigdy nie zasypia. Niczym GPS prowadzi nas przez życie. Każe nam myśleć, że jesteśmy najlepszymi z ludzi. I żeby tego dowieść, ma tysiące sposobów. Bywa też źródłem udręki. Wypełnia nas zgiełkiem krytycznych głosów.Im bardziej jest kruche, tym mocniej przesłania nam świat.
Kiedy nie zgadzam się z synem, wiem, w czym tkwi istota konfliktu. W przypadku córek czuję, że się z nimi nie zgadzam, ale... z czym dokładnie? Dalibóg - nie wiem. Świata moich córek stale się uczę - zdradza Krzysztof Jedliński, ojciec dwóch córek i jednego syna.
Córki nieobecnych, obojętnych, nadgorliwych, zazdrosnych ojców. Córki noszone na rękach albo spychane z kolan. Nieustannie egzaminowane, ciągle pod lupą albo traktowane jak kumple. Kobiety. Ojcowie są zwierciadłem, w którym one się przeglądają. Kiedy widzą swoją słabość, a kiedy moc?
On wydaje się idealnym przewodnikiem, ona wspaniałą towarzyszką podróży. Ruszamy w nieznane; ważne, że razem, we dwoje. Ale droga się rozwidla, kierunki plączą. Albo jeździmy w kółko, przybywa bagażu. Coraz częściej pojawiają się przystanki uczuć, wahania i niepewność, dokąd zmierzamy... Za nami szmat drogi. Przed nami mgła. Wysiąść czy jechać dalej? Zawrócić czy przyspieszyć? I kim naprawdę jest osoba, która towarzyszy nam od lat? Serce jest w rozterce.
Wolność może być przerażająca. Stawia przed nami wyzwania. Każe działać w zgodzie z tkwiącymi w nas głęboko przekonaniami i wartościami - twierdzi EDWARD L. DECI, który od wielu lat bada ludzką motywację.
Rodzimy się nadzy, całkowicie odsłonięci - wolni. Jednak z każdym dniem krępuje nas coraz ciaśniejszy gorset ocen, nakazów i zakazów. Nasze ramiona zamykają się, odcinają drogę do serca. Więzimy się w klatce ofiary, by odpowiedzialnością za porażki obarczać innych. Uciekamy od wolności, wciąż marząc o niej. Czy to marzenie może się spełnić?
Intymność jest przywilejem i prawem do posiadania granic. Ci, co się obnażają, dają się oszukać. Ulegają złudzeniu, że gdy zwierzą się z przeżyć intymnych - pokażą, że są prawdziwie wolni.
Matkom dorosłych synów mówię: „Podziwiam, jak mogło dojść do takiego znienawidzenia dziecka. On ma czterdzieści lat, a ty go nadal ujeżdżasz. Za co go tak nienawidzisz? A ona krzyczy, że kocha... To nie jest miłość, tylko znęcanie się przez lata.
