Tylko bardzo niezależna niewiasta mogła zmienić freudowski stereotyp kobiety jako osoby czującej się niepełnowartościową w stosunku do obdarzonego członkiem mężczyzny. Taką kobietą była Karen Danielsen Horney, córka marynarza, która - choć ubóstwiała swego ojca - przez większą część dzieciństwa wychowywała się pozbawiona jego rodzicielskiej kontroli.
Czy Polacy czują się szczęśliwi? Czy pieniądze dają nam szczęście? Dlaczego Polak smutny po rozwodzie? Skoro nikomu nie ufamy, to jak się rozwijamy? I co mogą władze? Wszystko to tłumaczy JANUSZ CZAPIŃSKI. Prof. dr hab. Janusz Czapiński jest psychologiem społecznym, prorektorem Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania, pracuje też na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Jest autorem kilku teorii dotyczących adaptacji, m.in. cebulowej teorii szczęścia. Od 1991 roku razem z socjologami, demografami i ekonomistami bada jakość życia Polaków.
Mamy jeden mózg, ale w nim dwie półkule. Na co dzień - robiąc różne rzeczy - nie zastanawiamy się, która z nich pracuje. Zazwyczaj współdziałają, połączone ze sobą. A co by było, gdyby je rozciąć? Czy stalibyśmy się dwiema osobami? W której półkuli mieści się nasze „ja”?
Tęsknimy za spotkaniami, w których odsłaniamy to, co w nas prawdziwe, odrzucamy maski i konwenanse. Stajemy się wtedy bliżsi komuś i samym sobie, stajemy się dla siebie ważni. Takie spotkania nie zdarzają się często, ale dzięki nim życie nabiera sensu. Ideę takich spotkań rozwijał w swojej psychoterapii Carl Rogers.
Spotykamy kobiety docenione w dzieciństwie, wręcz hołubione przez ojców. I takie, które zostały przez nich opuszczone, zniszczone, do czegoś wykorzystane. Te pierwsze zazwyczaj pewnie kroczą przez życie, potrafią układać swoje relacje z mężczyznami. Te drugie często nie ufają mężczyznom, boją się ich lub nimi gardzą. Bywa też, że w każdym mężczyźnie poszukują substytutu ojca.
Zniszczyć mego rodaka, sąsiada, tego wroga, tego gada. Żeby mu okradli garaż, żeby go zdradzała stara, żeby mu spalili sklep, żeby dostał cegłą w łeb, żeby mu się córka z czarnym i w ogóle żeby miał marnie, żeby miał AIDS-a i raka: oto modlitwa Polaka - słyszymy w „Dniu świra”. Z badań wynika, że podobne pragnienia nie są obce wielu z nas.
Przebaczenie, pojednanie między grupami czy narodami - ta tematyka będzie osią książki przygotowywanej przez profesora Samuela Olinera z Uniwersytetu Stanowego Humboldta. Na publikację składać się będą m.in. wywiady z ludźmi, którzy kształtowali i kształtują relacje między społecznościami naznaczonymi trudną wspólną przeszłością. Wśród nich znajdą się politycy i wpływowe osobistości z Polski. „Charaktery” będą zamieszczać niektóre z tych rozmów. W tym miesiącu, jako pierwszy, wywiad z Markiem Edelmanem, ostatnim żyjącym przywódcą powstania w getcie warszawskim, lekarzem, społecznikiem i politykiem.
Otwierasz oczy. Widzisz swoją sypialnię, poznajesz przedmioty, które ją ozdabiają. Zdejmujesz nogę z łóżka. Gdzie jest u licha, kapeć? Zerkasz w dół - jest. Teraz bez trudu wciskasz w niego nogę. Rzut oka na śpiącą jeszcze Twoją „drugą połowę”. Uśmiecha się przez sen. „Pora zacząć dzień” - myślisz. Ale Twój mózg, jego obszary odpowiedzialne za wzrok, już od pewnego czasu pracują na pełnych obrotach.
Ludzie dotknięci prosopagnozją potrafią z wyrazu twarzy odczytać emocje. Wiedzą, czy jest ona smutna czy wesoła, zła czy zaskoczona. Patrząc na twarz, potrafią określić płeć, a nawet stopień atrakcyjności jej „posiadacza”. Nie pamiętają jednak, czy widzieli ją wcześniej, a kiedy przestaną na nią patrzeć, już nie potrafią jej sobie przypomnieć.
Mówienie jest dla większości z nas najbardziej oczywistą czynnością na świecie. Jednak abyśmy mogli plotkować z przyjaciółmi przy kawie, nasz mózg musi uruchomić szereg skomplikowanych mechanizmów. Tak skomplikowanych, że nawet najmniejsze ich uszkodzenie może sprawić, że zamilkniemy na zawsze.
Co czwarty Europejczyk miał, ma lub będzie miał przynajmniej raz w życiu problemy ze zdrowiem psychicznym. To, czy sobie z nimi poradzi, zależy także od wsparcia, jakie dostanie od innych. Tymczasem w Polsce, choć nie tylko, pierwszą reakcją po zetknięciu się z kimś cierpiącym na tego typu schorzenie jest strach. Drugą - odrzucenie.
Czego dziś kobiety oczekują od mężczyzn, czego mężczyźni oczekują od siebie? Zofia Milska-Wrzosińska i Andrzej Wiśniewski kontynuują poszukiwanie tego, co jest męskie, specyficzne tylko dla mężczyzn, a co nie.
