W sierpniu rozpoczęliśmy nasz przewodnik po psychoterapii. Pisaliśmy o tym, z jakimi problemami warto się na nią zgłosić. Wspomnieliśmy, że istnieje wiele szkół psychoterapii. Którą z nich wybrać? Jak długo trwa terapia? Ile trzeba za nią zapłacić? Na te pytania odpowiadamy w kolejnych numerach „Charakterów”. W poprzednich omówiliśmy psychoterapię psychoanalityczną i poznawczo-behawioralną. Tym razem prezentujemy terapię systemową, a w listopadzie napiszemy o terapii Gestalt.
Dla żydowskiego chłopaka z przedmieść Wiednia śmierć w szkockim Aberdeen jest niesłychaną karierą i dowodem na to, że zaszedł daleko – tak, nieco złośliwie, skomentował dorobek naukowy Alfreda Adlerajego mistrz, Zygmunt Freud. Ta złośliwość miała głębokie podłoże: Adler jako jeden z pierwszych zakwestionował podstawy psychoanalizy.
Prof. dr hab. Janusz Czapiński jest psychologiem, wykładowcą na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego i prorektorem Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania. Opracował kilka teorii dotyczących emocjonalnych i poznawczych mechanizmów adaptacji, między innymi cebulową teorię szczęścia, teorię pozytywno-negatywnej asymetrii i teorię niewdzięczności społecznej. Zajmuje się psychologią zmiany społecznej. Od 1991 roku we współpracy z ekonomistami, socjologami i demografami prowadzi badania nad jakością życia Polaków.
„Dobry Bóg daje talent, a reszty każdy szuka sam!” - śpiewa Anna Maria Jopek. Rzeczywiście, rozmaite talenty i uzdolnienia drzemią w każdym z nas. I tylko od nas samych zależy, czy je w sobie znajdziemy i rozwiniemy. Bądźmy twórczy! Odkrywajmy nasze potencjalne możliwości, realizujmy się i nie wstydźmy się żadnych, nawet na pozór dziwacznych, osiągnięć!
Po co chodzimy ze sobą do łóżka? Czy seks wiąże na trwałe? Czy ona zawsze powinna chcieć, a on móc? Co zrobić, gdy namiętność mija?
Skłonni jesteśmy postrzegać minione wydarzenia jako bardziej prawdopodobne, wręcz nieuchronne. I nabieramy przekonania, że byliśmy w stanie je przewidzieć. Złudzenie mądrości po fakcie prowadzić może do podejmowania ryzykownych decyzji i naraża nas na niepowodzenia.
O schizofrenii wiemy już dużo. Ciągle jednak nie jesteśmy pewni, co ją wywołuje, gdzie w mózgu ma swoje miejsce, które geny odpowiadają za jej przekazywanie, czym ona jest - jedną chorobą czy zespołem podobnych do siebie zaburzeń.
Każdy student wie, że na egzamin lepiej wejść przed prymusami, bo po nich można być gorzej ocenionym. Kobiety porównują się z modelkami z kolorowych pism i w efekcie są niezadowolone ze swojego wyglądu. Wielu menedżerów ocenia wartość raportu na podstawie liczby tabel i wykresów. To przykłady mentalnych błędów. Czy można oczyścić z nich umysł?
Mamy czasem nadzieję, że coś, co zażyjemy - jak ciasteczko z „Alicji w krainie czarów” - szybko i bez wysiłku odmieni nas i nasze życie. Zdarza się, że chorzy obdarzają pigułki uczuciami podobnymi do tych, jakie żywią do ludzi - złoszczą się na lek lub są mu wdzięczni. Leki dają choremu poczucie bezpieczeństwa i pewność, że go nie opuszczą.
Lektura czasopism młodzieżowych poprawia nastrój młodszym dziewczętom. Starszym zaś spada po niej i tak niewysoka samoocena.
Dyskomfort towarzyszy każdej zmianie. Jeżeli chcemy biegać rano, musimy budzić się wcześniej i wcześniej chodzić spać. Jeśli jednak dyskomfort jest zbyt duży, to małe są szanse na zmianę siebie.
