Samotni ojcowie są bardziej niż samotne matki tolerancyjni wobec dzieci, bardziej konsekwentni i przewidywalni. Chętniej jednak przerzucają na instytucje przynajmniej część odpowiedzialności za wychowanie. Jakość ich relacji z dziećmi bardzo zależy od tego, czy mają pracę i ile zarabiają – im lepsza praca i wyższe zarobki, tym lepszymi są ojcami.
Rozpoczynamy drugi cykl artykułów poświęconych Dorosłym Dzieciom Alkoholików. Ponownie poprowadzi go Marzenna Kucińska. Potrwa co najmniej przez pół roku. Kolejne artykuły będą powstawać w oparciu o listy od DDA - te, które dostaliśmy po pierwszym cyklu i te, które nadejdą do nas w trakcie nowego. Czekamy więc na nie - nie tylko od DDA, ale też od tych, którzy ich dobrze znają: od ich żon i mężów, od przyjaciół i znajomych. Im więcej takich listów dostaniemy, tym nasz cykl będzie bogatszy i bardziej przydatny.
Dawno temu, za czasów dynastii Tang, pewien buddyjski mnich imieniem Tanka znalazł się w środku zimy w stolicy jednej z prowincji Państwa Środka. Zatrzymał się w świątyni. Było tak zimno, że zaczął poszukiwać czegoś do rozpalenia ogniska, by się ogrzać. Znalazł drewniany posążek Buddy. Widok mnicha grzejącego się przy płonącym wizerunku Buddy rozgniewał stróża świątyni: „Jak śmiesz palić mojego Buddę?”. Tanka pogrzebał w popiołach i rzekł: „Szukam właśnie resztek świętości”. „Przecież to niemożliwe, żebyś znalazł osad świętości w drewnianej figurze!” - zaprotestował stróż. „Skoro tak mówisz, to czy możesz mi przynieść dwa pozostałe wizerunki Buddy dla podtrzymania ognia?” - odpowiedział Tanka.
Unikamy przykrości, dążymy do przyjemności. Czasem jednak ta sama osoba jest źródłem zarówno przykrości, jak i przyjemności.
Możemy i powinniśmy przekraczać granice osobistych mitów. Dzięki temu przestajemy być nudni i znudzeni, budujemy naszą prawdziwą tożsamość, wciąż na nowo odkrywamy siebie.
Bywają dni kiedy czujemy pustkę, jesteśmy zmęczeni i pozbawieni radości, zupełnie jakbyśmy nie byli sobą. W takie dni, nawet kiedy staramy się utrzymać więź z innymi, nasze wysiłki idą na marne. Im bardziej się staramy, tym większą ponosimy klęskę. W takiej sytuacji nie powinniśmy utrzymywać kontaktu z tym, co poza nami, ale zwrócić się do siebie i praktykować świadome oddychanie, wnikliwie obserwując to, co się w nas i poza nami dzieje. Przyjmujemy wszystkie zjawiska, witamy się z nimi, uśmiechamy do nich. Sumiennie wykonujemy proste czynności. Medytacja na siedząco lub podczas chodzenia, pranie, mycie podłogi, parzenie herbaty i sprzątanie łazienki to sama uważność. Wykonując te czynności, odzyskamy bogactwo naszego duchowego życia. Thich Nhat Hanh Our Appointment with Life
Po tylu spotkaniach z młodymi Polakami prawie nie czuję w nich antysemityzmu. Przeważnie rozpoznaję, kiedy głosy przeciw antysemityzmowi są prawdziwe, a kiedy fałszywe. Można przyzwyczaić się też do political correctness, ale ja czuję, że u młodych Polaków jest to coś głębszego. Profesor Szewach Weiss jest politologiem. W latach 2001–2003 był ambasadorem Izraela w Polsce. Urodził się w 1935 roku w Borysławiu (dzisiejsza Ukraina). Wraz z rodzicami i rodzeństwem przeżył wojnę dzięki pomocy polskich rodzin. Wyjechał z Polski w 1946 roku. W Izraelu pełnił wiele ważnych funkcji publicznych, był m.in. wiceprzewodniczącym i przewodniczącym Knesetu, przewodniczącym Rady Yad Vashem. Aby zostać ambasadorem w Warszawie, odrzucił propozycję objęcia placówek w Berlinie lub w Moskwie.
Jeśli miałabym kogokolwiek do czegokolwiek namawiać, to do pracy nad sobą – mówi BEATA TYSZKIEWICZ. W żadne rozmowy nie wierzę, a już szczególnie w te, kiedy ktoś sugeruje mi, co mam robić. Jestem osobą, która nie ulega opiniom innych. Mam własne kryteria i jestem im wierna. Beata Tyszkiewicz jest jedyną w Polsce aktorką wyłącznie filmową. Zagrała w około stu filmach. Zadebiutowała jeszcze jako uczennica w „Zemście”. W latach 1957–1958 studiowała w PWST w Warszawie. Została skreślona z listy studentów. Uprawnienia aktorskie Ministerstwo Kultury i Sztuki przyznało jej dopiero w 1973 roku. Zagrała m.in. w „Rękopisie znalezionym w Saragossie”, „Popiołach”, „Lalce”, „Marysi i Napoleonie”, „Wielkiej miłości Balzaka”, „Wszystko na sprzedaż”, „Nocach i dniach”, „Trędowatej” i „Seksmisji”. Zajmuje się także fotografią i pisaniem. Jest pomysłodawcą i współautorem cyklu programów „Raport w Sprawie Dzieci Niczyich”. W 1994 roku została prezesem Fundacji Kultury Polskiej, która promuje twórczość młodych artystów.
Astma oskrzelowa to choroba psychosomatyczna, co oznacza, że w jej powstaniu i utrzymywaniu się istotne znaczenie ma psychika. Dlatego w leczeniu ważna jest pomoc psychologiczna, a wśród lekarzy opiekujących się chorym powinien znaleźć się psychoterapeuta.
Podczas śnienia „ja” nie znika w sposób czarodziejski - pozostaje w kontakcie ze światem zewnętrznym na poziomie przed świadomym. Świadomie natomiast uczestniczy w budowaniu własnego świata onirycznego i odgrywa w nim zazwyczaj główną rolę.
Czasem działanie, które wybrałeś, przynosi ci straty: studia nie dają satysfakcji, małżeństwo rozczarowuje, inwestycja okazuje się fiaskiem. Ale im więcej w coś zainwestowałeś, tym trudniej ci się wycofać. Brniesz więc ślepo dalej i potęgujesz straty.
O biologicznych uwarunkowaniach naszego zachowania pisze WŁODZIMIERZ ONISZCZENKO.
