Powrót do harmonii, czyli terapia hellingerowska

Wstęp

W sierpniu 2005 roku rozpoczęliśmy przewodnik po psychoterapii. Piszemy w nim, z jakimi problemami warto się zwrócić do terapeuty i którą z wielu szkół terapii wybrać. W poprzednich numerach „Charakterów” omówiliśmy psychoterapię psychoanalityczną, poznawczo-behawioralną, systemową, Gestalt, krótkoterminową i ericksonowską. Tym razem prezentujemy terapię opracowaną przez Berta Hellingera, a za miesiąc przybliżymy zorientowaną na proces.

Metoda ustawień systemowych rodziny zakłada, że zaburzenia psychiczne i trudności pojawiają się w wyniku naruszenia warunków harmonijnego funkcjonowania osoby i rodziny, nazywanych przez twórcę tej terapii – Berta Hellingera – porządkami. Naruszenie tego, co nazywa on sumieniem klanowym, prowadzi do nieszczęść, zaburzeń czy chorób nawet w kolejnych pokoleniach.

Dla kogo ta terapia?

Terapia oparta na metodzie Hellingera jest pomocna tam, gdzie podłoże problemów tkwi w systemie rodzinnym. Sprawdza się między innymi w problemach partnerskich i z dziećmi, niektórych chorobach somatycznych i zaburzeniach osobowości, tendencjach samobójczych, uzależnieniach, zaburzeniach jedzenia, depresjach i napadach lęku.
Aby mogły pojawić się efekty terapii, musi zostać spełnionych kilka warunków. Po pierwsze, pacjent powinien mieć zarówno świadomą, jak i nieświadomą motywację do zmiany w życiu. Ciekawość to za mało. Pacjent musi być w odpowiedniej relacji z terapeutą, musi od niego „przyjmować”. Ten wymiar powinien ocenić terapeuta.
Po drugie, terapeuta musi być wystarczająco wyszkolony i wrażliwy na zjawiska „pola”. Trzeba, żeby działał w oparciu o trafną ocenę motywacji i możliwości pacjenta.
Po trzecie, terapeuta powinie...

Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.



 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI