Patrzymy na innych ludzi przez filtr własnej kultury - niczym przez okulary, które stale mamy na nosie. Z czasem przestajemy je zauważać, bo czy ktoś zwraca uwagę na powietrze, którym oddycha? Problem w tym, że te okulary utrudniają nam zrozumienie ludzi z innych kultur. Nie ma kultur lepszych i gorszych. Szanuję inne kultury. Ale czy mogę akceptować kamienowanie kobiet w imię honoru mężczyzn? Albo obrzezywanie małych dziewczynek?
Aż 85 procent rodziców uznaje za dopuszczalne uderzenie dziecka ręką w pupę, ponad połowa dopuszcza kilkakrotne uderzenie pasem. Większość z nich uważa dziecko za swoją własność. 30 kwietnia przypada Światowy Dzień Sprzeciwu Wobec Bicia Dzieci. Z tej okazji w „Charakterach” o tym, jakie stany emocjonalne przeżywają rodzice podnoszący rękę na swoje dziecko pisze Barbara Smolińska.
Jeśli chcesz poczuć się pewniej podczas publicznego wystąpienia, wyobraź sobie, że już je wygłosiłeś i otrzymujesz gratulacje. Procesy zachodzące w mózgu podczas robienia czegoś przebiegają podobnie jak wtedy, gdy tylko to sobie wyobrażamy. Możemy trenować w wyobraźni rzuty piłką, pokonywanie lęków, rozmowę z szefem i uwodzenie ukochanej.
By zaistniała intymność, musimy być blisko. Czy koniecznie fizycznie? Czy nie wystarczy tu bliskość tworzona przez łącza internetowe?
„Psychology and Life” - taki tytuł wielokrotnie gościł na okładkach książek wydawanych w ubiegłym wieku w USA. Był on tak popularny dlatego, że doskonale oddawał pragmatyczny stosunek Amerykanów do psychologii i ich oczekiwania z nią związane. Autorami „Psychology and Life” byli m.in. Leslie D. Weatherhead (1935) oraz Floyd L. Ruch (1937), który swoją sztandarową monografię psychologii wznawiał po II wojnie światowej wspólnie z Philipem G. Zimbardo. Paradoksalnie jednak, jako pierwszy tytułu „Psychology and Life” użył psycholog pochodzący z Europy. Był to Hugo Münsterberg, który trafił do Stanów Zjednoczonych zwabiony perspektywą sławy i kariery.
Kim jest altruista? Skąd się bierze gotowość do bezinteresownej pomocy? Czy altruizm wynika z czystego egoizmu? Jak wychować nieegoistyczne dziecko? Czym grozi udawanie samarytanina? O źródłach gotowości do bezinteresownej pomocy mówi dr Anna Szuster-Kowalewicz. Anna Szuster-Kowalewicz jest psychologiem społecznym. Pracuje na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Interesuje się tożsamościowymi uwarunkowaniami pozaosobistego zaangażowania, bada mechanizmy zachowań prospołecznych. Przygotowała na ten temat rozprawę habilitacyjną.
W życiu możemy być pewni dwóch rzeczy: podatków i śmierci - mawiał Benjamin Franklin. Rozwój nauki daje coraz większą nadzieję na wyeliminowanie śmierci. A co z podatkami? Przecież one bardziej niż śmierć są zależne od nas. Od tego, jak je postrzegamy.
Niektórzy ludzie nie wyobrażają sobie weekendu bez wizyty na torze konnym i obstawienia wyników gonitw. Inni całe wieczory spędzają na grze w pokera lub tracą bajońskie sumy przy stole ruletkowym. Co przyciągającego jest w hazardzie? Gdzie przebiega granica między grą dla przyjemności a uzależnieniem?
Lepiej jest czegoś w ogóle nie obiecywać niż ryzykować złamanie słowa. Koszty niedotrzymanej obietnicy potrafią przewyższyć zyski, jakie osiągamy w momencie jej składania.
Czy łączenie się w pary jest racjonalne? Czy miłość może trwać całe życie? Kto jest z natury monogamiczny? Dlaczego czasami ciągnie nas do zdrady? Czy kobieta może kochać dwóch mężczyzn jednocześnie? Prof. dr hab. Edward Nęcka, psycholog, badacz inteligencji i twórczości, uważa, że jesteśmy w swoich podstawowych wyborach - partnera życiowego, polityka czy samochodu - z natury racjonalni. Edward Nęcka pracuje w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego i w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Napisał m.in.: „Inteligencja i procesy poznawcze”, „TROP... Twórcze rozwiązywanie problemów”, „Psychologia twórczości”, „Inteligencja”. Rozmowa jest fragmentem książki „Człowiek - umysł - maszyna. Rozmowy o twórczości i inteligencji”, która ukaże się wkrótce nakładem Społecznego Instytutu Wydawniczego „Znak”.
Nie śpij, rusz głową, weź się do roboty. Nauka nie dysponuje dowodami na to, że sen wpływa pozytywnie na nasze zdolności twórcze. Zatem szanse, że w czasie drzemki wyśnimy rozwiązanie palącego problemu, są mizerne.
Słuch można wyrobić. Czasem wystarczy kogoś posłać na naukę gry na skrzypcach. To jest potworna praca, ale świetnie wyrabia słuch. Najczęściej jednak fałszujemy, bo nie dajemy głosowi pokazać, kim tak naprawdę jesteśmy - przekonuje Aneta Łastik, pieśniarka i pedagog, w rozmowie z Wojciechem Mikołuszką.
