Klientyzm to postawa ludzi słabych i niesamodzielnych, którzy - ponieważ są w trudnym położeniu - chcą otrzymać coś od innych lub dostać się gdzieś na czyichś plecach. Nieszczęsne przyzwyczajenie przypisanie od pokoleń do roli klienta, przekonywanie siebie, że jest się w marnym położeniu... Jak przestać być klientem? Mogę przejść, jeżeli potrafię, z pozycji klienta na pozycję patrona, dobrego króla - przekonuje Krzysztof Gedroyć.
Metoda ustawień rodzinnych Berta Hellingera z jednej strony fascynuje i staje się coraz bardziej popularna, z drugiej zaś budzi zastrzeżenia, obawy i kontrowersje. Pisaliśmy o niej w „Charakterach” nr 5/2004 i nr 11/2004. Bert Hellinger (ur. 1925) przez 16 lat pracował jako misjonarz wśród Zulusów w Afryce Południowej. Studiował pedagogikę. Poprzez doświadczenia dynamiki grupowej, analizy relacji i hipnoterapii doszedł do własnej metody terapii, w której podstawową formą pracy jest „ustawienie rodziny”. W listopadzie ubiegłego roku Hellinger po raz kolejny prowadził warsztaty w Polsce, tym razem dla par - „Miłość szczęśliwa”.
Dziecko musi umieć rozpoznawać złe zachowania dorosłych. Trzeba wprowadzić programy, które w sposób instruktażowy pokażą mu, jak postępować, gdy dorosły zachowuje się wobec niego niewłaściwie.
To wyobrażenia mityczne obecne w naszej zbiorowej, narodowej świadomości kierowały nami, gdy głosowaliśmy na „Tak” dla Unii Europejskiej, czyli w istocie dla Europy. Mit napisał nam scenariusz, a my byliśmy jego bezwolnymi wykonawcami. Zdaniem MICHAŁA BUCHOWSKIEGO zgodziliśmy się na wejście do Unii Europejskiej, bo tkwi w nas głębokie przekonanie, że i tak przecież do niej należeliśmy.
Nagrody Ig Nobla przyznawane są od 14 lat za osiągnięcia, które „śmieszą, a potem skłaniają do myślenia”. Pierwszego Ig Nobla w psychologii otrzymali w 1993 roku Amerykanie John Mack i David Jacobs za wniosek, że osoby, które wierzą, iż porwały je istoty z kosmosu, najprawdopodobniej rzeczywiście zostały porwane. W tym roku tę nagrodę otrzymali Daniel Simons z University of Illinois oraz Christopher Chabris z Harvard University za badanie „Gorillas in our midst: sustained inattentional blindness for dynamic events”, opublikowane w magazynie „Perception” [vol. 28 (9)/1999].
Czy istnieje racjonalne ryzyko? Dlaczego bogaci chętniej ryzykują? Czy optymizm ma coś wspólnego z ryzykiem? Prof. dr hab. Tadeusz Tyszka jest psychologiem, kieruje Centrum Psychologii Rynku w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego w Warszawie. Jego zainteresowania zawodowe koncentrują się wokół psychologii ekonomicznej. Napisał wiele artykułów i książek z tej dziedziny, między innymi „Psychologię zachowań konsumenckich” (wspólnie z Andrzejem Falkowskim) i „Racjonalność decyzji” (wspólnie z Tomaszem Zaleśkiewiczem). Zredagował też podręcznik „Psychologia ekonomiczna”. Swoje najnowsze badania poświęcił ryzyku. Badał na przykład jego związki z optymizmem i wpływ na podejmowane przez ludzi decyzje.
Niezwykła historia Leszka Bandacha - sportowca i psychologa, który stracił życie i odzyskał je.
Zmarł Jan Paweł II. Kim był dla każdego z nas? Jaki testament nam zostawił? Dlaczego tak wyrastał ponad wszelkie podziały? Czemu z takim smutkiem żegnali Go wierzący i niewierzący, chrześcijanie i wyznawcy innych religii? Swoimi refleksjami dotyczącymi osoby i nauki Ojca Świętego dzielą się: Alosza Awdiejew, Wojciech Eichelberger, Krzysztof Jedliński, Stanisław Krajewski, Selim Chazbijewicz, Jacek Prusak SJ, Andrzej Płoski, Michał Płoski, Dariusz Bugalski i słuchacze radiowej Trójki.
Najwięcej kraks zdarza się nie wtedy, gdy jest szczególnie trudny moment na drodze, ale tuż po nim. Uważaj, kiedy jakieś niebezpieczeństwo nagle mija.
Jedna na sto tysięcy osób może mieć figurę podobną do figury lalki Barbie. Ale wiele kobiet nie przyjmuje tego do wiadomości i pragnie rzeczy niemożliwych.
Andrzej, co z tobą? - Chcę jechać na grób mojej matki! - Ty? Na jej grób? Przecież to ty ją zabiłeś! - Zabiłem, zabiłem! Ale chcę jechać! - Po co? - Chcę jej powiedzieć... Przeeepraszam cię, maaamo! Andrzej na chwilę przestał walić głową w żelazną kratę zabezpieczającą drzwi izolatki i spojrzał na mnie niesamowicie smutnym i wylęknionym wzrokiem. Tego dnia o nic więcej go nie pytałem.
Zasady przyznawania certyfikatów terapeuty analizuje ZOFIA MILSKA-WRZOSIŃSKA, a JAN CZESŁAW CZABAŁA zastanawia się, co pozwoli ZBUDOWAĆ ZAUFANIE DO TERAPEUTY.
