Dział: Wstęp

Wiele osób przebywających w domach opieki skarży się, że ich dzieci najpierw umieściły je tam, a następnie sprzedały ich domy i wzbogaciły się ich kosztem. Czasem jest to prawda, ale takie wypowiedzi są też odzwierciedleniem tego, co przeżywają starsze osoby umieszczone w ośrodku opieki po latach niezależnego życia. Wszyscy ludzie powinni mieć co najmniej jedne drzwi, przy pomocy których mogą się odciąć od reszty świata. Osoby mieszkające w domu opieki tracą te drzwi - mówi Ira Rosofsky. Ira Rosofsky jest psychologiem. Stopień doktora uzyskał na University of Chicago. Pracuje w placówkach opieki długoterminowej w stanie Connecticut. Autor książki Nasty, Brutish, and Long: Adventures in Old Age and the World of Eldercare, która ukazała się w USA w marcu br. nakładem wydawnictwa Avery/Penguin. Ira Rosofsky dzieli się w niej doświadczeniami ze swojej pracy zawodowej, z opieki nad starzejącymi się rodzicami, a także refleksjami nad własnym starzeniem się. Publikował m.in. w „New York Timesie” i „Los Angeles Times”. Mieszka w New Haven (Connecticut), z żoną i trójką dzieci.

Przychodzi Polak do psychiatry i pyta: „Panie doktorze, co mi dolega?”. To nie żart, ale rzeczywistość - coraz częściej decydujemy się na wizytę u specjalisty. Czy wzrasta nasz niepokój o zdrowie psychiczne, czy też choroba psychiczna, jeszcze niedawno wstydliwa, jest teraz „trendy”? Głąb, świr, leń, szaleniec, smutas, tchórz - to określenia, które na pewno obrażają. Ale zupełnie inaczej brzmią: dyslektyk, facet w depresji, ona ma taką fobię... To przecież zaburzenia, o których wiele się mówi, a cierpią na nie nawet celebryci.

Jeszcze niedawno choroba psychiczna była powodem wykluczenia społecznego. Chorego ubierano w kaftan bezpieczeństwa i zamykano w szpitalu dla obłąkanych. Dziś zaburzenie psychiczne nie już jest czymś wstydliwym. Może być nawet atutem. O tym, czym tak naprawdę jest zaburzenie psychiczne i jakie konsekwencje niesie diagnoza psychiatryczna mówi prof. BOGDAN DE BARBARO. Prof. dr hab. Bogdan de Barbaro jest psychiatrą i psychoterapeutą, przewodniczącym Sekcji Terapii Rodzin oraz członkiem zarządu Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Kieruje Zakładem Terapii Rodzin Katedry Psychiatrii Collegium Medicum UJ.

Skutki kryzysu odczuwają osoby, które tracą pracę, dom... To obniża ich dobrostan i poczucie szczęścia. Co prawda dochody i szczęście nie są ze sobą blisko związane, lecz tak już jest, że kiedy dochody drastycznie spadają, ma to wpływ na szczęście.

Im więcej czasu spędzamy w sklepie, tym więcej kupujemy. Tę zależność natychmiast dostrzegli sprzedawcy i zaczęli się zastanawiać, w jaki sposób przedłużyć czas pobytu klientów w sklepie. W sukurs przyszli im psychologowie, którzy odkryli, że wystarczy puścić odpowiedni rodzaj muzyki.

W ciągu ostatniego dziesięciolecia ukazało się w Polsce kilka opracowań historii psychologii, głównie tłumaczeń z języków obcych. W żadnej z tych książek nie pojawia się nazwisko Howarda C. Warrena. A przecież medal jego imienia, wręczany dorocznie w Princeton, uznawany jest za jedno z najważniejszych wyróżnień psychologicznych w Stanach Zjednoczonych.

W reklamie telewizyjnej jej czeski bohater, przekonawszy się, że pochwalił piwo z polskiego browaru, wypowiada w zakłopotaniu słynne zdanie „Moja babicka pohazí z Chrzanowa”. To samo mogłaby powiedzieć Margaret Lowenfeld, uczona angielska, pediatra i psycholog, „po mieczu” Polka.

„Życie ludzkie można porównać do wartkiej rzeki” - pisał w autobiografii Édouard Claparede. I pytał: „Czy psycholog mógłby pozostać obojętny na jej kręty bieg, kraje, przez które płynie, brzegi, które obmywają i użyźniają jej wody?”.