Dlaczego łatwiej jest opowiedzieć o swoich problemach obcej osobie w gabinecie niż najbliższemu przyjacielowi lub członkowi rodziny? To pytanie od lat wzbudza społeczną ciekawość i fascynację, ale i sporo kontrowersji. Psychoterapia często bywa postrzegana jako bezpieczna przestrzeń, w której można pozwolić sobie na szeroko rozumianą słabość. Mimo to niemal każdy proces rozpoczyna się od mierzenia się z maskami i mechanizmami obronnymi.
Dział: Artykuły - Spis treści
Nieustępliwy, silny, charyzmatyczny i decydujący za innych – samiec Alfa. A może jednak Sigma, czyli samotny wilk, równie silny jak Alfa, ale niezależny, introwertyczny, skupiony na własnym rozwoju. Czy naprawdę potrzebujemy dzisiaj kolejnych liter greckiego alfabetu, aby opisać męskość?
Jeszcze niedawno kojarzył się głównie z parkietem i zabawą, dziś coraz częściej wraca jako metoda terapeutyczna. Taniec – niezależnie od stylu i formy – okazuje się mieć moc większą, niż przypuszczaliśmy – łagodzi objawy depresji, poprawia nastrój, sprzyja uważności i wzmacnia więzi z innymi. Badania naukowe potwierdzają, że ruch w rytmie muzyki może być nie tylko przyjemnością, ale i realnym wsparciem w procesie zdrowienia.
O tym jak uwolnić się od szkodliwych schematów i presji oczekiwań z Tatianą Mindewicz-Puacz rozmawia Klaudia Przyłucka-Janasik
Wiele osób zadaje sobie pytanie: „Czy związek powinien trwać do końca życia? Czy rozwód to dowód porażki, czy może świadectwo odwagi i odpowiedzialności? A może niektóre relacje trzeba zakończyć…, by mogły rozpocząć się od nowa?”. W artykule postaram się znaleźć odpowiedzi, a wspólnym mianownikiem będzie ulubione powiedzenie psychologów: „To zależy”.
Jak podnieść się po trudnym rozstaniu? I jaką opiekę zapewnić dzieciom? Statystyki pokazują, że liczba rozwodów w Unii Europejskiej podwoiła się w ciągu ostatnich 50 lat. W Polsce w 2024 r. udzielono 136 tys. ślubów i orzeczono 57 tys. rozwodów. W związku małżeńskim spędzamy średnio 14 lat.
Dlaczego pojawiają się w nas oczekiwania co do konkretnych uczuć, że teraz powinnam czuć smutek, a nie czuję, powinnam się śmiać, a się nie śmieję, tylko np. płaczę. Co się dzieje, kiedy próbujemy przeformułować w sobie swoje emocje, odczucia?
Otworzyłam przyciężkie drzwi, wzięłam klucz z recepcji, przeszłam przez mały korytarzyk, skręciłam w lewo i weszłam po schodach. Mogłam wjechać windą, bo to jednak czwarte piętro, ale chyba chciałam raz jeszcze wspiąć się po tych drewnianych, nieco skrzypiących stopniach, przesunąć dłonią po wypolerowanej od dotyku poręczy.
Każdego dnia podejmujemy decyzje. Niektóre z nich dotyczą codziennych wyborów – takich jak planowanie posiłków, wybór ubioru, ustalanie planu dnia. Są też decyzje bardziej złożone. Niektóre zmieniają kierunek naszej kariery, wpływają na relacje z innymi ludźmi albo dotyczą zdrowia, rodziny czy finansów. Dla jednej osoby trudnością może być złożenie wypowiedzenia, dla innej – powrót na rynek pracy po kilkuletniej przerwie. Wspólnym mianownikiem jest nie tyle treść decyzji, co ciężar emocjonalny, jaki za sobą niesie.
Czy kiedykolwiek zapach świeżo upieczonego ciasta przeniósł Cię nagle do kuchni z dzieciństwa? A może pierwszy łyk kompotu wywołał lawinę wspomnień, których się nie spodziewałaś? Smaki i zapachy mają niezwykłą moc. Potrafią wywołać emocje, które zostały głęboko w nas zapisane.
„Wszędzie, gdzie można spotkać człowieka, pojawia się okazja do okazania życzliwości” – mówił Seneka, słynny rzymski poeta i filozof. Chociaż od jego czasów minęło blisko dwa tysiące lat, nic się w tej kwestii nie zmieniło. Może tylko tyle, że życzliwość dzisiaj jest towarem jeszcze bardziej deficytowym i coraz bardziej potrzebnym. A w przypadku osób z ADHD, czyli według różnych badań nawet kilkunastu procent społeczeństwa, życzliwość jest wręcz składnikiem niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania.[PK1]