Nadmierny lub długotrwały stres szkolny nie sprzyja rozwojowi dziecka zarówno w zakresie umiejętności społecznych, jak i intelektualnych. Dlatego wiedza na temat mechanizmów stresu szkolnego jest niezbędnym elementem umiejętności nauczycielskich.
Nadmierny lub długotrwały stres szkolny nie sprzyja rozwojowi dziecka zarówno w zakresie umiejętności społecznych, jak i intelektualnych. Dlatego wiedza na temat mechanizmów stresu szkolnego jest niezbędnym elementem umiejętności nauczycielskich.
Co dziesiąta osoba ma kłopoty z rozwiązywaniem codziennych kłopotów i relacjami z innymi ludźmi. Nie potrafi za-adaptować się w nowym otoczeniu. Jak można pomóc takim ludziom? Trzeba nauczyć ich kompetencji społecznych.
Nauczyciele deklarują, że są odpowiedzialni za wychowanie uczniów. Jednak w konkretnych sytuacjach nie rozumieją swoich podopiecznych. Dlaczego? Czy prywatne teorie nauczycielskie oraz zawierzenie własnemu doświadczeniu przyczyniają się do rozwoju wychowanka? O potrzebie odchodzenia od prywatnych teorii na rzecz wiedzy naukowej pisze prof. Maria Dudzikowa.
Na ogół czujemy się odpowiedzialni za wychowanie młodej generacji, a swoją pracę traktujemy jako zadanie szczególnie ważne. Jednak z badań wynika, że żywimy niechęć do osiągnięć nauki, a zamiast szerszej wiedzy poszukujemy „przepisu na placek”. Okazuje się, że polegamy głównie na własnym doświadczeniu i wiedzy potocznej, co niestety sprawia, że nasze podejście do ucznia i innych uczestników edukacji jest mocno stereotypowe. Profesor Maria Dudzikowa - znakomita znawczyni codzienności szkolnej, od lat zajmująca się socjopedagogicznym i psychopedagogicznym funkcjonowaniem szkoły w Polsce, próbuje przekonać nas, że w pracy z uczniem warto odchodzić od prywatnych teorii i własnej interpretacji rzeczywistości na rzecz obiektywnej wiedzy psychologiczno-pedagogicznej.
„U niego są zawsze skrajności. Nie ma normalności, tylko pełna radość, pełna miłość, pełne przytulanie, pełne zaufanie. Albo pełna agresja.”
Mam w klasie ucznia z ADHD, a dzieci - zwłaszcza te z nadpobudliwością - lubią uporządkowaną rzeczywistość. Sympatią i szacunkiem darzą nauczycieli zachowujących się w sposób przewidywalny, konsekwentny, pogodny. Czują się przy nich bezpiecznie i mogą rozwijać swoje możliwości.
W trzeciej klasie, którą uczę od tego roku, jest jeden uczeń – Mikołaj, tak niesforny, że zupełnie nie mogę sobie poradzić. Niegrzeczny, krzykliwy, najczęściej z nieodrobioną pracą domową, potrafi całkowicie rozłożyć mi każdą lekcję.
Coraz częściej zadajemy sobie pytanie: czy jest ktoś, kto ma jakąś receptę na szkolną rzeczywistość? Jedną z osób, od których oczekujemy rozwiązania problemów pojawiających się między uczniami a nauczycielami, jest psycholog szkolny. Jak on sam postrzega swoją rolę i zadania, przed którymi staje we współczesnej szkole? O swojej pracy pisze Anna Suchodolska.
Każdego roku rośnie liczba nauczycieli, u których diagnozuje się choroby narządu głosu. Przedstawiciele innych zawodów także wyrażają coraz większe zainteresowanie profilaktyką w tej dziedzinie. Skłania to do upowszechniania wiedzy z tego zakresu. Poprzez cykl artykułów pragniemy uświadomić Czytelnikom, że chorobom narządu głosu można zapobiegać, a istniejące nieprawidłowości skutecznie leczyć. Farmakologię warto wspierać szeregiem ćwiczeń z zakresu emisji głosu, prawidłowego sposobu oddychania i koordynacji oddechowo-fonacyjnej.
Scenariusz autorstwa Grażyny Adydan. Dotyczy on niezwykle ważnej, zwłaszcza dla młodego człowieka umiejętności, jaką jest decydowanie o własnej bliższej i dalszej przyszłości. Pomaga w poznaniu oraz ustaleniu doraźnych, średnioterminowych i strategicznych celów życiowych.
Szkoła niczyja, z którą ma do czynienia współczesny nauczyciel, to miejsce pełne napięć i niedookreśloności, wnoszące do relacji międzyludzkich akty przemocy i upokorzenia. Nie każdy potrafi znieść taką rzeczywistość.
Nieustannie zmieniająca się rzeczywistość sprawia, że zdobywanie nowych umiejętności musimy traktować jak oczywistość. W pracy nauczyciela, wychowawcy czy pedagoga duże znaczenie ma zwłaszcza aktualna wiedza z zakresu szeroko rozumianej psychologii edukacji.