W rodzinach z zaburzonymi więziami dzieci często doświadczają chronicznej traumy, która dezintegruje ich świadomość, pamięć i tożsamość. Rodzice nie są w stanie dostrzec ich potrzeb. Dzieci radzą sobie z dramatycznymi przeżyciami dzięki mechanizmom obronnym, ale naprawdę pomóc im może jedynie zbudowanie zdrowego modelu więzi w rodzinie.
Nauczyciele nie wiedzą, jak rozmawiać z rodzicami agresywnego ucznia. Traktują takie spotkania jak dopust boży, są zdenerwowani zanim jeszcze rozmowa się zacznie. Rodzice zazwyczaj nie chcą słuchać, że ich dziecko sprawia jakieś kłopoty, albo całą odpowiedzialność próbują zepchnąć na szkołę. Przy takim nastawieniu obu stron nietrudno o wzajemne oskarżenia, kłótnie, awantury. Istnieją jednak sposoby na to, żeby nauczyciel poprowadził taką rozmowę spokojnie i rzeczowo, a rodzice chcieli go słuchać.
Problem zachowań agresywnych i przemocy dotyczy wszystkich szkół, bez względu na ich położenie i wiek uczniów. Jednak nie można stworzyć jednego, uniwersalnego programu przeciwdziałania agresji i przemocy dla wszystkich szkół. Każda szkoła ma swoją specyfikę, funkcjonuje w niepowtarzalnych warunkach (społecznych, kulturowych, lokalowych itp.). Trzeba brać pod uwagę również wiek uczniów - przecież program dla uczniów szkoły podstawowej musi się różnić od tego dla szkół ponadgimnazjalnych.
Osoby z ADHD są nieprzewidywalne, w danej sytuacji mogą zachowywać się krańcowo odmiennie. Trudno je zrozumieć. Spróbujmy więc zgłębić myślenie dzieci z ADHD, wejdźmy w ich sytuację, wtedy łatwiej nam będzie poczuć mechanizmy kierujące ich zachowaniem.
Te dzieci bezsilnie patrzyły na straszną śmierć swoich najbliższych. Przez dziesięć lat nie miały komu opowiedzieć o swoich przeżyciach. Dopiero my dałyśmy im taką możliwość – opowiada muzykoterapeutka Beata Shyaka.
Rodzice i szkoła są dla siebie najlepszymi sojusznikami w pomaganiu nadpobudliwemu dziecku. Dlatego też dla jego dobra powinni ze sobą współpracować.
Skromność, pewność siebie, zarozumialstwo, niezależność, pokora, lęk... Co jest wadą, a co zaletą? Dyskusje z uczniami na ten temat mogą być bardzo pouczającym doświadczeniem.
„Świetnie to zrobiłeś! Fantastycznie!” – któż z rodziców i wychowawców nie zgodzi się, że dziecko, które słyszy takie pochwały, czuje się docenione, a jego poczucie własnej wartości wzrasta. Czy jednak każda pochwała dodaje skrzydeł?
Uzdolnieni uczniowie mogą osiągać znaczące sukcesy lub stać się niespełnionymi geniuszami. Co o tym decyduje?
Wprowadzając ucznia w rolę, nauczyciel przekazuje mu pewną wiedzę, ale też pomaga dotrzeć do jej istoty. Uczeń przyswaja tę wiedzę nie tylko za sprawą przekazu od nauczyciela, ale też swoich emocji, potencjału intelektualnego oraz kreatywności.
Są przyczyną szkolnych zaległości czy ułatwiają zdobywanie wiedzy? Uczą agresji czy współpracy? Jaki naprawdę wpływ na dzieci mają gry komputerowe i gry wideo?
O towarzyszeniu dziecku w śmierci, o cierpieniu mężczyzny, psychoterapii po utracie i budowaniu nowego życia opowiada ANDRZEJ LIPIŃSKI, autor Kalinki.
