Szanujmy wspomnienia, bo warto coś mieć, gdy zbliży się nasz fin de siècle – śpiewają Skaldowie. I mają rację. Ale nie musimy się kłopotać o wspomnienia. Wrócą do nas, gdy skończymy 50 lat.
Szanujmy wspomnienia, bo warto coś mieć, gdy zbliży się nasz fin de siècle – śpiewają Skaldowie. I mają rację. Ale nie musimy się kłopotać o wspomnienia. Wrócą do nas, gdy skończymy 50 lat.
Zadzwoń do mnie jutro. Pamiętasz? – za dwa dni imieniny u Baśki. Aha, i weź lekarstwo wieczorem – słyszymy często. Lub sami planujemy, co mamy zrobić za kilka godzin czy dni. Aby tak się stało, musimy o tym pamiętać.
Choć trudno w to uwierzyć, być może mamy zapisany w pamięci każdy obraz lub spot reklamowy, jaki widzieliśmy. I choć go nie pamiętamy, wpływa na nasze zachowania i decyzje.
Chciałoby się o tym jak najszybciej zapomnieć. Badania dowodzą, że jesteśmy w stanie tego dokonać. Nie oznacza to jednak, że niechciane wspomnienia przestają wywierać wpływ na nasze zachowanie.
Zaburzenia pamięci symulują ci, którzy chcą wyłudzić odszkodowanie. Gdy je dostają, cudownie zdrowieją. Czy można odróżnić prawdziwe zaburzenia od symulacji choroby?
Oto bliska nam osoba stała się apatyczna, mniej się interesuje różnymi sprawami. A jednocześnie jest bardziej drażliwa. Wczoraj znów zrobiła awanturę, bo nie mogła znaleźć zdjęć. O czym to może świadczyć? – wyjaśnia prof. Tadeusz Parnowski.
Z wielu leków, które miały pomóc chorym z poważnymi ubytkami pamięci, dziś coraz częściej korzystają ludzie zdrowi, by oszukać zmęczony umysł. Czy można to robić bezkarnie?
Bywają ludzie o pamięci niezwykłej. Wystarczy, że raz spojrzą na stronę i już ją pamiętają. Marzymy, by mieć takie możliwości, choć tak naprawdę wystarczy nam ta pamięć, którą mamy – i którą możemy rozwijać. A jak to robić?
W podejściu humanistyczno-egzystencjalnym zaburzenie psychiczne wiąże się z niezaspokojeniem potrzeb, takich jak potrzeba bezpieczeństwa, miłości czy szacunku.
Przez wiele lat różne podejścia czy systemy psychoterapii akcentowały swoją odrębność i wyjątkowość poprzez własne systemy pojęciowe i specyficzne języki opisu człowieka i pracy terapeutycznej.
Terapeuci behawioralni uznają, że objawy zaburzeń mają charakter wyuczony, a zatem do ich modyfikacji wykorzystuje się metody oparte na prawach uczenia.
Pora się zmienić. Ale jak to zrobić? Istnieje wiele rodzajów psychoterapii. Którą z nich wybrać? Oto przewodnik, który pomoże podjĄć tę decyzję. Opisujemy, na czym polegają różne rodzaje terpii.