Jest z nami stale. Prowadzi nas przez życie. Wspiera, pomaga wybierać. A czasem zadaje nam ból. Nasze „ja”. Jak je poznać?
Jest z nami stale. Prowadzi nas przez życie. Wspiera, pomaga wybierać. A czasem zadaje nam ból. Nasze „ja”. Jak je poznać?
Narzeczony przed ślubem przeżywa mieszane emocje. Narzeczonej wydaje się to okropne. Ale z punktu widzenia narzeczonego ta ambiwalencja jest ważnym sygnałem i może przynieść mu korzyści - twierdzi Ewa Trzebińska.
Choć to jedno z najprzyjemniejszych uczuć, nie poświęcamy mu tyle uwagi, co złości czy strachowi, które silniej nas motywują i nadają kierunek naszym działaniom. A przecież od radości - prawdziwej, głębokiej, a nie wyrażanej jedynie komputerowymi emotikonami - zależy w naszym życiu bardzo wiele.
- Państwo wyglądają na szczęśliwą parę. Jak do tego doszliście? - Jesteśmy powierzchowni i nie mamy nic do powiedzenia - ten smakowity dialog pochodzi z filmu Woody’ego Allena pt. „Annie Hall”. Ironia, choć błyskotliwa, ma jednak w sobie fałsz. Aby związek był szczęśliwy, trzeba ze sobą rozmawiać. Najlepiej z humorem.
Są tacy, którzy bez końca oddają się marzeniom. I tacy, którzy je po prostu realizują. Ci pierwsi sami stają sobie na drodze do marzeń, ci drudzy mają w sobie sprzymierzeńca w ich spełnianiu. Jak mądrze zarządzać sobą, by osiągnąć to, na czym nam naprawdę zależy, żyć tak, jak chcemy żyć?
Aby być zarazem sterem i sternikiem, trzeba wiedzieć, dokąd się płynie, trzeba chcieć popłynąć, znać zasady nawigacji, a potem płynąć i płynąć...
Łatwiej nam panować nad światem, okiełznać ludzi lub żywioły, niż podporządkować sobie własne emocje, myśli i działania, które wciąż prowadzą nas nie tam, gdzie chcielibyśmy dotrzeć. Na czym polega sztuka panowania nad sobą?
Zdarza się nam spotykać ludzi, którzy kwestionują prawdy dla nas oczywiste. Traktujemy ich zwykle jak głupców, z którymi nie warto rozmawiać. A przecież to, co widać z naszego okna, jest tylko malutkim wycinkiem świata.
Liczba bodźców w każdej sekundzie atakujących człowieka zawsze przekraczała możliwości jego percepcji. I zawsze ewolucyjny wyścig wygrywali ci, którzy z kakofonii informacji potrafili wyłowić i przetworzyć najwięcej i najszybciej. Dziś źródła bodźców są potężniejsze niż kiedykolwiek, bardziej inwazyjne, wszechobecne. Człowiek próbuje się do tego dostosować, usiłuje nadążyć. Zmieniają się jego zmysły, sposób przetwarzania informacji. Powstaje nowy Homo sapiens. Czy Ty należysz do tego gatunku?
Godzinami wpatrują się w swoje odbicie w lustrze. Uważają, że są za grubi, za chudzi, mają krzywe nosy. Ludzie z zaburzeniem dysmorficznym są przekonani, że ich ciało jest zdeformowane.
Dziś nie wyobrażamy sobie życia bez stałego dostępu do internetu, a nasze torby i kieszenie wypełniają iPady, iPody, netbooki, e-czytniki. Korzystanie z nich nie tylko dostarcza nam przyjemności, ale przede wszystkim obniża lęk przed brakiem dostępu do informacji.