Prawidłowy rozwój człowieka możliwy jest tylko wtedy, gdy ma on pozytywny obraz własnej osoby i nie boi się podejmować wyzwań. Dlatego szkoły demokratyczne wspierają dzieci w budowaniu wiary we własne możliwości, niezależnie od posiadanych uzdolnień.
Dział: Wstęp
Hojnym albo się jest, albo nie. To trwała właściwość. Są tacy, którzy mogą cieszyć się życiem doświadczanym jako wzajemne obdarowywanie, i tacy, dla których świat jest ugorem, skazującym na walkę o przetrwanie.
Rodzice i nauczyciele chcą, aby dzieci jak najlepiej radziły sobie w szkole. Sięgają więc po różne metody. Niestety, wiele z nich bazuje na mitach i niepotwierdzonych przekonaniach.
Dzieci potrzebują kilku miesięcy, aby dostosować się do życia w szkole. Sprawdzają, co im wolno i jak inni je odbierają, gromadzą wiedzę o szkole i obowiązujących w niej zasadach. Określają też swoją pozycję w grupie i znajdują rówieśników, z którymi chcą spędzać czas.
Lęk przed odrzuceniem jest jedną z głównych przyczyn, dla których dzieci – ofiary przemocy seksualnej nie chcą powiedzieć rodzicom o tym, co je spotkało. A przecież już w domu dziecko powinno dowiedzieć się, co innym wolno wobec niego, a czego nie wolno. W szkole może być już za późno na taką naukę – tłumaczy Izabela Jąderek.
Poziom nauczania: liceum Czas trwania: jedna godzina lekcyjna Cele: – poznanie różnych stylów przywiązania; – poznanie klasycznych badań z zakresu rozwoju społecznego dzieci; – poznanie czynników, które wpływają na jakość relacji w dorosłym życiu; – rozwijanie umiejętności krytycznego myślenia (ocena metod badawczych użytych w badaniach psychologicznych); – zwrócenie uwagi na związek psychologii z codziennym życiem. Pomoce: krótkie filmy na YouTube Metody: wykład, dyskusja
Dziecko podejmie współpracę z nauczycielem dopiero wówczas, gdy będzie przekonane, że wychowawca szanuje i akceptuje jego rodziców. Dlatego, aby „poskromić” niesfornego ucznia, warto zaprzyjaźnić się z jego rodzicami.
Dzieci nie mają wrodzonego lęku przed szkołą - on zawsze pojawia się z zewnątrz. Jego źródłem najczęściej są niewłaściwe relacje w domu lub w szkole.
Agresja to często rozpaczliwe wołanie „Zainteresuj się mną!”, desperacka prośba o uwagę, o pomoc. Najważniejsze, aby zawsze na nią reagować. Wtedy ucichnie.
Bierność i agresja to niedobre odpowiedzi na zaczepki. Rozwiązaniem są asertywne zachowania, które wzmacniają pewność siebie, dają poczucie sprawstwa i nie narażają na nieprzyjemności.
Dlaczego dzieci sięgają po środki odurzające? Co zrobić, aby po nie nie sięgały? Czemu nie wystarczą pogadanki, nawet najlepiej przygotowane? Internauci dzielą się swoimi refleksjami.
Jak nauczyć tolerancji i empatii wobec osób niepełnosprawnych? Jak pomóc w zrozumieniu ich świata?