Ty mówisz, ja słucham

Wstęp

Dobra atmosfera i wzajemny szacunek to dwa podstawowe warunki dobrej komunikacji między uczniami i nauczycielem.

Umiejętność porozumiewania się odgrywa kluczową rolę w relacjach międzyludzkich. Bez niej nie da się osiągnąć sukcesu. Pytanie tylko, gdzie się uczyć komunikowania. W szkole nie ma specjalnych zajęć z komunikacji interpersonalnej, choć jest ona podstawową umiejętnością, w domu też trudno się jej nauczyć. Byłoby idealnie, gdyby młodzi ludzie mogli w szkole zdobyć praktyczne umiejętności porozumiewania się.

Jak nauczyć uczniów takiego porozumiewania się, aby nie tylko z szacunkiem do innych wyrażali swoje myśli, uczucia, ale też sami byli rozumiani i osiągali to, na czym im zależy? Oczywiście można w trakcie lekcji wygłosić świetny wykład o komunikacji interpersonalnej oraz przeprowadzić warsztaty lub ćwiczenia, na których uczniowie będą mieli okazję szlifować umiejętności. Jednak prawdziwą korzyść młodzież odniesie w kontakcie z nauczycielem, który na co dzień będzie potrafił wykorzystywać zasady dobrej komunikacji. Jego umiejętności komunikacyjne staną się kluczem do wpajania młodym ludziom zasad i umiejętności porozumiewania się.

Na początek dobra atmosfera

Podstawową sprawą jest stworzenie dobrej atmosfery w klasie. Droga do niej prowadzi przez danie uczniom poczucia bezpieczeństwa, zapewnienie im możliwości swobodnego wyrażania swoich myśli, budowanie z nimi relacji opartych na wzajemnym szacunku. Dobre kontakty nauczyciel i uczniowie mogą tworzyć nie tylko na lekcjach, ale też w czasie przerw, wspólnych wyjść do teatru albo kina czy klasowych wycieczek. Wystarczy zapytać, co słychać, i z uwagą wysłuchać odpowiedzi.

Słuchanie jest podstawową umiejętnością, o której jednak my, nauczyciele, często zapominamy. Gdy zaczynamy mówić, nikt i nic nie może nam przerwać, wydaje się nam, że zawsze na wszystko powinniśmy mieć gotową odpowiedź, aż w końcu przestajemy słuchać. W efekcie nie zauważamy problemów, nie wyłapujemy ważnych informacji, kierujemy się stereotypami i wyobrażeniami, przyklejamy etykietki i według nich traktujemy swoich uczniów, nie dając im szansy na to, aby mogli być takimi, jacy są naprawdę. Jeśli chcemy, aby nasi uczniowie potrafili się komunikować, musimy zacząć ich słuchać, otworzyć się na nich, pozbyć się uprzedzeń.

Ważne też jest, aby nauczyciel nie budował wokół siebie muru. Jeśli pokaże uczniom, jaki jest, jeśli pozwoli im poznać przynajmniej niektóre ze swoich zainteresowań (zwłaszcza te niezwiązane ze szkołą), jeśli podzieli się informacjami o sobie (ale bez przechwałek i krępującej słuchaczy szczerości), wówczas stworzy atmosferę, w której uczniowie będą chcieli dzielić się z nim swoimi przeżyciami i zainteresowaniami. Im lepiej nauczyciel pozna swoich podopiecznych, tym celniej dobierze metody pracy na lekcji i tym łatwiej zaintere...

Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.



 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI