Czym jest samodzielność? Gdzie przebiega granica między troską a nadopiekuńczością? Co zrobić, żeby nie odebrać dziecku ciekawości świata i nie zablokować jego dążenia do niezależności?
Czym jest samodzielność? Gdzie przebiega granica między troską a nadopiekuńczością? Co zrobić, żeby nie odebrać dziecku ciekawości świata i nie zablokować jego dążenia do niezależności?
Umysł nie jest najlepszym przywódcą. Lepiej słuchać głosu serca. Nikt nie wie lepiej niż ono, co jest dla nas najlepsze - mówi
Bronnie Ware.
Oto nawyki nieprzyzwoicie sympatycznych ludzi. Czy jesteś jednym z nich?
Istnieje grupa ludzi na tyle odpornych psychicznie, że niepowodzenia nie stanowią dla nich problemu. Dowiedz się, jakie mają sposoby na to, by radzić sobie z przeciwnościami losu.
Według badań naukowych, popełnianie głupstw i dokonywanie niewłaściwych wyborów nie zależy wyłącznie od nas. Co nam przeszkadza w wyborze „tego, co trzeba”?
Goethe pisał, że: „Jak tylko zaufasz sobie, będziesz wiedział jak żyć”. To co myślisz o samym sobie ma wielki wpływ na to jak widzą cię inni.
Naukowcy są zdania, że bycie uważnym na to, co dzieje się „tu i teraz” to klucz do osiągnięcia szczęścia i zdrowia. Czy takiego skupienia można się nauczyć? I jak konkretnie wzmacnia ono naszą psychikę?
Serce ma swoje racje, których rozum nie zna - twierdził Blaise Pascal. Ale rozum kieruje się racjami, które czasem mogą zmienić rytm serca i wywołać nowe jego tony. Jak to możliwe? Jak rozum oswaja nasze serce? I jak serce kieruje rozumem?
Przejdź parę metrów, zrób kilka kroków, podbiegnij..., a powiem ci, kim jesteś. Analiza chodu to źródło cennych informacji o nas. Inaczej chodzą optymiści, manipulanci i szefowie, a inaczej kandydaci na ofiary i wieczni pechowcy.
Ja jestem normalny - tak sądzi nieomal każdy z nas. Jeśli tak, to wszyscy ci, którzy są inni niż ja, normalni raczej być nie mogą. Proste, praktyczne i równie mało sensowne. Każdego dnia, chcemy czy nie chcemy, słyszymy nawoływania o „normalność”. „Powrót do normalności” stał się jednym z najważniejszych zadań całych społeczności. Podobnie „osiąganie normalności”, a także trwanie w niej. Kiedy jednak zastanowimy się głębiej, o powrót do czego tu chodzi, co trzeba osiągnąć, aby znaleźć się w świecie normalności, doznajemy niemałej konfuzji.
