Aby uczeń dobrze czuł się w szkole, musi być pewien, że znajdzie w niej wsparcie ze strony innych ludzi – zwłaszcza tych, którzy są dla niego znaczący. W efekcie zyskuje wzrost poczucia własnej wartości i zaufania do innych, lepiej funkcjonuje w środowisku społecznym.
Skromność, pewność siebie, zarozumialstwo, niezależność, pokora, lęk... Co jest wadą, a co zaletą? Dyskusje z uczniami na ten temat mogą być bardzo pouczającym doświadczeniem.
Posługując się formami pierwszej osoby liczby pojedynczej, nauczyciel podkreśla, że wyraża własne zdanie, za które ponosi odpowiedzialność. Stwarza też uczniom możliwość ustosunkowania się do jego opinii.
„Świetnie to zrobiłeś! Fantastycznie!” – któż z rodziców i wychowawców nie zgodzi się, że dziecko, które słyszy takie pochwały, czuje się docenione, a jego poczucie własnej wartości wzrasta. Czy jednak każda pochwała dodaje skrzydeł?
Jeśli uczeń przeżywa ciąg porażek i nie potrafi go przełamać, poddaje się i przestaje walczyć o lepsze wyniki. Z takiej bierności i bezradności może go wyrwać tylko odniesienie sukcesu, choćby najmniejszego.
Gdyby wychowanie seksualne w polskiej edukacji było uczciwie realizowane, to młodzież wiedziałaby naprawdę dużo. Niestety, zbyt silna presja polityczna i światopoglądowa uniemożliwia taką uczciwość – twierdzi profesor Zbigniew Izdebski.
Uważność rzadko jest obecna, gdy działamy na automatycznym pilocie – wtedy nasz umysł kieruje się ku temu, co będzie albo co było, ale nie ku temu, co jest. Dzięki uważności wprowadzamy do naszego życia wyciszenie, spokój, świadomą obecność.
O problemach trzeba mówić, nazywać je, a nie „zamiatać pod dywan”. Jak więc przekonać młodych ludzi, że zawsze można spokojnie rozstrzygnąć spór?
Wiele mówi się o tym, jak ważni są mężczyźni w wychowaniu dzieci. Co jednak zrobić, żeby przyciągnąć ich do szkół jako nauczycieli? Kilka krajów ma na to ciekawe pomysły.
Uważność to doświadczanie w pełni tego, co w danej chwili się dzieje, bez zmieniania i dodawania czegokolwiek. Umysł jest czysty i jasny, myśli płyną swobodnie. W takim stanie przychodzą do głowy zaskakujące pomysły.
Angielskie szkolnictwo chlubi się szkołami w rodzaju słynnej Eton i uniwersytetami, wśród których prym wiodą legendarne Oxford i Cambridge. Jednak za tą wspaniałą fasadą kryje się mnóstwo problemów, które są dla wyspiarskiej edukacji niczym kamień u szyi.
Efekty stosowania w szkołach treningów uważności przerastają oczekiwania. Uczniowie znacznie rzadziej wagarują, są spokojniejsi i zdrowsi. Mniej też się boją, mają większą świadomość własnych emocji i potrzeb, łatwiej je wyrażają. Lepiej śpią i są bardziej prospołeczni.
