Negatywny wizerunek warszawiaków pozwala mieszkańcom innych miast poczuć wspólnotę, wykazać własną wyższość. Jest przejawem kreowania „kozła ofiarnego” w tzw. trudnych czasach.
Negatywny wizerunek warszawiaków pozwala mieszkańcom innych miast poczuć wspólnotę, wykazać własną wyższość. Jest przejawem kreowania „kozła ofiarnego” w tzw. trudnych czasach.
Czasy, gdy absolwenci psychologii nie mieli pojęcia o tym, co się dzieje na rynku pracy, minęły, mam nadzieję, bezpowrotnie.
Byłam ostatnio na „Odwrocie” - sztuce Nicholsona wystawionej w warszawskim Teatrze Współczesnym. Polecam: tekst sprawia wrażenie napisanego przez specjalistę od psychoterapii małżeńskiej, przy tym zagrany świetnie, ale oczywiście nie dlatego o tym wspominam.
Kłamstwo to świadome wprowadzanie innych w błąd. Czyste sumienie mają pod tym względem święci lub osobnicy o słabej pamięci. Mijamy się z prawdą równie często dla zysku, jak ze strachu przed karą lub poniżeniem. Kłamiemy z grzeczności i z litości, z wygodnictwa i obojętności, z obawy przed sprawieniem przykrości i z chęci uprzyjemnienia sobie życia.
Zdarza się, że dziecko, które nie ma wady wzroku i słuchu „patrzy i nie widzi”, „słucha i nie słyszy”. Wielokrotnie popełnia błędy, przepisując ten sam tekst. W dyktandach opuszcza, dodaje, przestawia litery i sylaby oraz myli głoski podobne fonetycznie. Mówimy wtedy o dysleksji (trudność w czytaniu), dysortografii (trudność opanowania poprawnej pisowni) i dysgrafii (niski poziom graficzny pisma).
Na wypalenie narażony jest nauczyciel, który mimo zaangażowania nie potrafi zapanować nad agresją uczniów, i rodzic, który stwierdza, że pomimo jego poświęcenia ukochane dziecko sprawia trudności wychowawcze.