Dla jednych opętanie to średniowieczny przeżytek, a zajmowanie się nim jest wyrazem upadku rozumu. Zdaniem innych wszystko, co tajemnicze, groźne i nasycone pierwiastkiem religijnym, jest obszarem działania złego ducha. Oddajmy co duchowe - teologowi, co psychopatologiczne - psychiatrze. Istnieją trzy opowieści o opętaniu.
Charakterystycznym rysem ostatnich lat jest społeczny dyskurs o przeszłych, indywidualnych oraz grupowych winach i zasługach, wyrządzonych i doznawanych krzywdach.KRYSTYNA SKARŻYŃSKA tłumaczy, dlaczego w życiu potrzebne jest przebaczenie.
Ponieważ w scenariuszu życia nie da się doświadczyć wszystkiego, to aktorstwo pozwala na przeżycie większej liczby życiorysów. Przeżyłem ich co najmniej kilkadziesiąt. Ale przede wszystkim mam swój własny, niepowtarzalny – mówi Zbigniew Zapasiewicz.
Kim są eurosceptycy, a kim euroentuzjaści - analizuje ANDRZEJ FALKOWSKI.
Holenderskiego psychologa Willema Wagenaara spotkałem po raz pierwszy w latach siedemdziesiątychna konferencji poświęconej podejmowaniu decyzji. Wygłosił na niej referat dotyczący wyboru strategii w prostych grach typu „orzeł i reszka”. Wystąpienie mnie rozczarowało. Było trudne i nudne.
Smutek jest jednym z uczuć i każdemu z nas w jakimś okresie życia towarzyszy – szczególnie wtedy, gdy wokół nas i w nas samych dzieje się coś, z czym trudno się zgodzić. W depresji jest on jak rzeka, która występuje z naturalnych brzegów i zalewa całą psychikę.
Jesteśmy istotami tyleż społecznymi, co prywatnymi. Wiele naszych zachowań, odczuć i myśli nie ma innego adresata poza samym sobą. Potrzeba prywatności obejmuje życie intymne, ciało, terytorium, nasze cechy, poglądy i opinie. Dotyczy to nie tylko ludzi. Jak zaobserwowano u małp makaki ograniczenie prywatności zmniejszało wręcz ich rozrodczość.
Dlaczego pociąga nas polityka? Czy nasze opinie są jedynie słuszne? Dlaczego politycy twierdzą zazwyczaj, że media faworyzują drugą stronę? Kto wierzy w spiskową teorię dziejów?
Człowiek to coś więcej niż układ krwionośny, nerwowy, mięśniowy, psychika. Rozpatrywanie każdej części z osobna nie może dać pełnego i prawdziwego obrazu człowieka.
Człowiek zmienia się w ciągu życia: zmieniają się tak pozornie stałe cechy jak kolor oczu, kształt uszu. Moje oczy już tak nie błyszczą jak dawniej...
Teatralizacja towarzyszy człowiekowi od momentu, kiedy zaczął myśleć. Tworzył wokół siebie niezwykłą, skondensowaną rzeczywistość: malował się, udawał kogoś innego, zaklinał deszcz. To trwa do dzisiaj, zmienia się tylko forma - opowiada Zbigniew Zapasiewicz.
Przed laty spytano Amerykanów o to, czy wierzą w niebo i piekło oraz o to, jak spostrzegają swoje szanse na znalezienie się tam (badania Instytutu Gallupa). Okazało się, że 77 proc. indagowanych wierzyło w niebo i niemal wszyscy spośród nich sądzili, że mają "co najmniej duże" szanse, by się tam dostać.
