Niektóre dzieci muszą zmagać się z dużymi trudnościami: uzależnieniem lub rozwodem rodziców, biedą... Niektórym z nich udaje się pokonać zły los i osiągnąć sukcesy, inni natomiast poddają się i zasilają szeregi wykluczonych. Od czego zależy sukces w walce z losem?
Dzwonek na długą przerwę. Nauczyciele spotykają się w pokoju nauczycielskim. Rozmawiają przy kawie. Porównują obserwacje, opowiadają o bieżących kłopotach, wzajemnie sobie doradzają. Pragniemy, abyście także na łamach "Psychologii w Szkole" znaleźli chwilę na przerwę i otrzymali od kolegów i koleżanek nauczycieli odpowiedzi na nurtujące Was pytania. Przedstawiony problem i rady udzielane przez nauczycieli komentuje prof. Jarosław Jagieła.
Szkoła, zamiast wyrównywać szanse edukacyjne, pogłębia nierówności. System edukacyjny nie wspiera dzieci z rodzin biednych i grup ryzyka. Jak można im pomóc? Trzeba umożliwić im edukację przedszkolną, bo to najskuteczniejszy sposób na wyrównywanie szans edukacyjnych.
Bezrobocie albo lęk przed utratą pracy, obniżka pensji, straty finansowe czy widmo spłaty kredytu utrudniają życie codzienne. Bywają też przyczyną bardzo poważnych problemów psychologicznych, społecznych i zdrowotnych.
Konspekt ten został wyróżniony w konkursie magazynu psychologicznego „Charaktery” na scenariusz lekcji z wykorzystaniem edukacji psychologicznej.
Rozwój mózgu oraz intelektualne zdolności dziecka zależą w dużym stopniu od zasobności i wykształcenia jego rodziców. Z powodu niskiego statusu socjoekonomicznego słabiej rozwijają się zdolności językowe, pamięć robocza i zdolność planowania czynności.
Bardzo często spotykamy się z wątpliwością, czy WWR może przynieść dziecku niepełnosprawnemu jakieś korzyści. Czy przyznany przez ustawodawców wymiar czasu pracy w WWR daje realne szanse na progres rozwojowy? Tak, jeżeli zrozumiemy, czym jest WWR.
Umiejętności komunikacyjne decydują, kim jest nauczyciel i co może przekazać innym. Ich brak powoduje, że nawet nauczyciel z najlepszym metodycznym warsztatem i wiedzą jest odbierany jako słaby pedagog. Taki nauczyciel nigdy nie stanie się autorytetem dla swoich uczniów.
Nauczyciele preferują uczniów, których uważają za inteligentnych i pracowitych. Okazuje się, że po pewnym czasie „wybrańcy” rzeczywiście wiedzą i umieją więcej. Niestety, ci których nauczyciele uważają za mniej zdolnych, potwierdzają nauczycielskie oczekiwania - i umieją mniej.
Stanisław Lem powiedział kiedyś, że dopóki nie skorzystał z Internetu, nie miał pojęcia, że na świecie jest tylu idiotów. Politycznie niepoprawne? Z pewnością. Czy prawdziwe? Niestety, tak. Media, w tym Internet, w epoce rozrywki i konsumpcji nie służą poznawaniu świata, ale emocjom.
Rodzice mogą wspierać dziecko w rozwoju na wiele sposobów. Często nie zdają sobie sprawy z doniosłości prostych pytań, czynności czy gier. Dzieci w każdej sytuacji wynajdują coś wartościowego, godnego poznania - coś, co powoduje, że rozwijają się fizycznie i umysłowo.
Krulefna, szczelba, zajondz, kuska, lut - takie błędy pojawiające się w zeszytach niektórych uczniów doprowadzają nauczycieli do rozpaczy. Nie zawsze jednak świadczą one o niewiedzy, zaniedbaniu czy niestaranności piszącego. Mogą dowodzić poważnego zaburzenia.
