Starość podsuwa takie cele życiowe i takie możliwości rzwoju, jakich próżno szukać we wczesniejszych etapach zycia - przekonuje Aneta Łosiewicz
Starość podsuwa takie cele życiowe i takie możliwości rzwoju, jakich próżno szukać we wczesniejszych etapach zycia - przekonuje Aneta Łosiewicz
Dlaczego jedne rzeczy sprawiają nam przyjemność, a inne nie - wyjaśnia BARTŁOMIEJ DZIK.
Kłamca to człowiek pozbawiony zasad. Bezwzględny manipulator. Ktoś, od kogo trzymamy się z daleka i z kim nie chcemy mieć nic wspólnego. Od kłamstwa odżegnujemy się. Potępiamy je u innych. Ale czy rzeczywiście jest tak, że mówienie prawdy i tylko prawdy to zasada, której trzymamy się w każdych okolicznościach? Czy w codziennych sytuacjach zawsze rozpoznajemy kłamstwo? Zbyt naiwnie wierzymy w uczciwość naszych rozmówców – uważa KATARZYNA SERAFIŃSKA-KLECZYK.
Każde oczekiwanie zmiany wzbudza pewne nadzieje, ale i rozmaite lęki. Im bliższy jest moment integracji z Unią Europejską, tym bilans emocji z nią związanych wydaje się bardziej negatywny. Dlaczego tak się dzieje?
Nazwanie dzieci wykorzystywanych seksualnie „ofiarami” naznacza je, skłania też do przyjęcia takiej roli. To zaś wpływa na ich nastawienie do siebie i świata, na ich poczucie wartości i znacznie utrudnia radzenie sobie ze stresem.
Zwierzęta uczą się na podstawie prób i błędów, zaś człowiek posiada wyjątkowe umiejętności przewidywania własnych zachowań. Wiele badań potwierdza, że choć potrafimy trafnie przewidzieć, co się nam przydarzy w przyszłości, najczęściej mylimy się co do tego, jak będziemy się z tym czuć. Dlaczego łatwiej nam uporać się z poważnym problemem niż z codziennymi kłopotami?
W majowych „Charakterach” wiele miejsca poświęciliśmy psychologii międzykulturowej, a szczególnie psychologicznym skutkom wchodzenia w odmienne kultury. W tym numerze omawiamy niektóre mity związane z tym procesem.
Co gubi liderów politycznych – zastanawia się AGNIESZKA GOLEC.
KATARZYNA SCHIER nie zgadza się na powszechne w Polsce bicie dzieci.
Nie pojedyncze cechy decydują o wyborze partnera lub partnerki, a raczej ich układ, który prawdopodobnie bierzemy pod uwagę, poszukując naszej drugiej połowy.
Przejażdżka po przedmieściach Mesy nie jest specjalnie miłym doświadczeniem. Szare, zaniedbane budynki przy Main Street zagracają małe ulice, jakby nie było żadnego powodu ich dalszego trwania. Aż do Robson Street nie ma nic, na czym można by choć na chwilę zatrzymać wzrok. I nagle wśród tej szarej mgły pojawia się jasny promień, który przyciąga uwagę wędrujących w dół ulicy. Kolorowy, stary dom, udekorowany bożonarodzeniowymi lampkami, woła po imieniu wszystkich przechodzących obok niego. Niewielu odrzuca zaproszenie. Mogą się wahać, ale wielki szyld przełamuje ich niepewność. Ten szyld głosi: Coffee Talk.O niezwykłym, pełnym magii miejscu opowiada ZOFIA M. WOSIŃSKA.