Czy dzisiaj, w tym gigantycznym wyścigu komercjalnych rozrywek, bardzo atrakcyjnych i intensywnych, potrzeba nam jeszcze teatru? Czy w ogóle do życia potrzeba nam sztuki? O czym świadczą kolejki do muzeów i galerii na całym świecie, tłumy na festiwalach teatralnych, publiczność przychodząca niemal codziennie do teatru, salony poezji? Czy to tylko moda, snobizm, czy jednak głębsze motywy? A może jedno i drugie?
Próbujemy robić sobie życiowy lifting, zmieniając partnera, rodzinę czy środowisko. Tyle tylko, że w tych nowych konfiguracjach tkwimy ciągle my – z naszymi lękami, zachowaniami i stosunkiem do innych. Stąd biorą się frustracja i osamotnienie, szczególnie intensywnie odczuwane na początku nowego roku.
Co dzieje się podczas terapii? Jakie uczucia łączą terapeutę z pacjentem? Publikujemy fragment powieści IRVINA D. YALOMA.
Doświadczenie drugiego daje mi doświadczenie twarzy, bycia z drugim twarzą w twarz. Twarz nie jawi mi się jako fenomen, który mogę opisać, jako pewna widzialność. Twarzy nie można zobaczyć, jak widzi się nos, oczy, czoło. Doświadczenie twarzy to przede wszystkim doświadczenie mowy. Twarz mówi. Gdzie jest rozmowa, tam rzeczywiście jesteśmy wobec siebie twarzą w twarz - Jan Andrzej Kłoczowski OP pisze o filozofii Ja zaproponowanej przez Emmanuela Levinasa.
Klientyzm to postawa ludzi słabych i niesamodzielnych, którzy - ponieważ są w trudnym położeniu - chcą otrzymać coś od innych lub dostać się gdzieś na czyichś plecach. Nieszczęsne przyzwyczajenie przypisanie od pokoleń do roli klienta, przekonywanie siebie, że jest się w marnym położeniu... Jak przestać być klientem? Mogę przejść, jeżeli potrafię, z pozycji klienta na pozycję patrona, dobrego króla - przekonuje Krzysztof Gedroyć.
Od sierpnia ubiegłego roku toczyła się na łamach „Charakterów” dyskusja na temat kondycji polskiej psychologii i psychoterapii. Zawód psychologa to zawód zaufania publicznego. To zaufanie zostało naruszone nadużyciem popełnionym przez jednego z terapeutów. Jak zapobiegać podobnym sytuacjom? Wypowiadali się na ten temat przedstawiciele różnych środowisk i kierunków terapii, między innymi prof. Jerzy Brzeziński, Małgorzata Toeplitz-Winiewska, Małgorzata Ojrzyńska, Ewa Canert-Łąka, Olga Pilinow i Maciej Musiał, Zofia Milska-Wrzosińska i Jan Czesław Czabała. Mówili oni o zasadach etycznych w pracy psychologa i terapeuty, o standardach kształcenia psychologów i o jakości usług psychologicznych. Dyskusję zamykamy wypowiedzią Krzysztofa Jedlińskiego.
Czy istnieje racjonalne ryzyko? Dlaczego bogaci chętniej ryzykują? Czy optymizm ma coś wspólnego z ryzykiem? Prof. dr hab. Tadeusz Tyszka jest psychologiem, kieruje Centrum Psychologii Rynku w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego w Warszawie. Jego zainteresowania zawodowe koncentrują się wokół psychologii ekonomicznej. Napisał wiele artykułów i książek z tej dziedziny, między innymi „Psychologię zachowań konsumenckich” (wspólnie z Andrzejem Falkowskim) i „Racjonalność decyzji” (wspólnie z Tomaszem Zaleśkiewiczem). Zredagował też podręcznik „Psychologia ekonomiczna”. Swoje najnowsze badania poświęcił ryzyku. Badał na przykład jego związki z optymizmem i wpływ na podejmowane przez ludzi decyzje.
Czytelniku, dlaczego jesteś pewien, że czytasz teraz realnie istniejące czasopismo? Dlaczego jesteś pewien, że ten numer „Charakterów” to nie wytwór twojej wyobraźni? Dlaczego jesteś pewien, że to, co widzisz za oknem, unosząc głowę znad czytanego tekstu, istnieje naprawdę, a nie jest wspomnieniem z przeszłości?
Zaburzenia erekcji mogą się zdarzyć mężczyźnie w każdym wieku. Im młodszy, tym częściej jego kłopoty wywołane są przyczynami psychogennymi, takimi jak niska samoocena, obawa przed niepowodzeniem, lęk przed kobietami lub idealizowanie partnerki, problemy w związku, złe doświadczenia we wcześniejszych kontaktach bądź ambiwalentny stosunek do seksu.
Kolejna wypowiedź w dyskusji o etyce psychoterapeutów i psychologów.
Kiedy duchowny pomyli chorobę psychiczną z opętaniem przez szatana, a terapeuta superego ze zdrowym sumieniem, cierpią na tym zawsze penitent i pacjent. Jest czas na terapię i czas na spowiedź. O roli księdza i roli terapeuty pisze JÓZEF AUGUSTYN SJ.
Możemy mieć jednocześnie dwie postawy wobec Żydów: jedną jawną, poprawną i deklarowaną w badaniach, drugą zaś utajoną, pełną uprzedzeń i wynikającą z nieświadomych negatywnych skojarzeń.
