Uciec na koniec świata, zacząć wszystko od początku. Tylko jak żyć i z czego gdzieś tam, na przykład na dalekiej Północy? „Przyjedź do Ammarnäs” – zaproponowała mi szwedzka przyjaciółka. „Do nas ciągle ktoś się przeprowadza. Zobaczysz, jak to jest”.
Uciec na koniec świata, zacząć wszystko od początku. Tylko jak żyć i z czego gdzieś tam, na przykład na dalekiej Północy? „Przyjedź do Ammarnäs” – zaproponowała mi szwedzka przyjaciółka. „Do nas ciągle ktoś się przeprowadza. Zobaczysz, jak to jest”.
Na Śląsku górnicy są legendą. O górniczkach – ciężko pracujących kobietach, żyjących w świecie odwróconych ról społecznych – nikt nie wie.
Z N tak naprawdę nie ma rozmowy. Póki rozmowa jeszcze jakoś się klei, to nienawiść jeszcze nie wzeszła.
Zmieniają nas przeżycia, okoliczności. Kiedyś najbardziej kochałem jesień, teraz czekam na wiosnę, kolorową i pachnącą.
Co psychologowie i psychiatrzy powiedzieliby o paluszku Jasia z bajki braci Grimm?
Pedofilia wśród księży nie jest dla hierarchów tematem nowym, próby jej ukrywania są źródłem kryzysu Kościoła.
Nawet jeśli bardzo próbuje się zapomnieć traumę – ciało pamięta i nie wybacza.
Żyjemy nie tylko swoim życiem, ale też życiem tych, którzy byli przed nami. Zamiecione pod dywan samobójstwa i niewyjaśnione śmierci, przemoc i rozpacz, której doświadczyli inni, wychodzą w cielesnych dolegliwościach czy w uporczywym poczuciu, że trzeba wracać do tych samych motywów, symboli. Jako pisarka jestem tą, która otwiera kryptę – mówi Joanna Bator.
Wystarczy, że pod wpływem wielkiego stresu coś nam się w głowie „przełączy” i stajemy się zupełnie inni, jak Alicja, dotknięta fugą dysocjacyjną. Fascynująca i zarazem przerażająca perspektywa – mówi Agnieszka Smoczyńska.
Bajka daje nadzieję odrzucanym, chociaż codzienność przekonuje, że to nie słabszy wygrywa, a rywalizacja ujawnia złość i nienawiść częściej niż braterską miłość.
Pisałam już o puszczy, nawet kilka razy. I znów nadeszła pora. Pora, aby się przyczynić.
Z duetami instrumentalistów jest jak z duetami w życiu – można się bardzo różnić, ale trzeba się akceptować.