Gdyby nie lista dialogowa, nie wiedzielibyśmy, czy postać grana przez aktora cierpi, czy się cieszy. Nie każdy potrafi tak zagrać.
Gdyby nie lista dialogowa, nie wiedzielibyśmy, czy postać grana przez aktora cierpi, czy się cieszy. Nie każdy potrafi tak zagrać.
Kontakt z muzyką uwrażliwia – na piękno dźwięku, a także piękno w ogóle.
Katastroficzna poezja młodego Czesława Miłosza dostrzegła i przepowiadała katastrofę, której kształtu nie mogła przecież znać…
Paktując ze złem, ludzie mają wiecznie nadzieję, że je przechytrzą. Jak Twardowski.
W dzieciństwie i wczesnej młodości, kiedy chorowałam, moim ulubionym zajęciem było wpatrywanie się w kolorowe grzbiety książek, stojące na półkach w bibliotece mojego ojca.
Drogowskazem dla uczestników wszelkich klasyfikacji powinny być ich własne kryteria i pragnienia. Jak w każdej rywalizacji.
Deratyzacja nie jest nowym wynalazkiem. Szczury nie należą do zwierząt lubianych, raczej budzą lęk.
Dla nas to jedno z najistotniejszych pytań: w jaki sposób traumy jednostek są przekazywane na kolejne pokolenia? Jeden z bohaterów naszego filmu – człowiek, który od czterdziestu lat pomaga innym radzić sobie z traumami – nie był w stanie pokonać demonów własnego umysłu. Dopiero gdy przeczytał pamiętnik wojenny swojej matki, zrozumiał, dlaczego był tak oziębły i krytyczny dla swojej żony.
Co warto wspominać? Myślę, że wszystko, co się naprawdę w pamięć wpisało – i to nie bez racji.
„W górach jest wszystko, co kocham…” – pisał poeta Jerzy Harasymowicz. Dla wielu osób góry stanowią przestrzeń osobistych podróży do własnego wnętrza, odkrywania prawdy o samym sobie.
Popkultura z ambicjami (nieobrażania inteligencji odbiorcy) bywa ekranem, na którym wyświetlają się najbardziej aktualne wspólnotowe lęki.
„Dziewczynka z zapałkami” powstała prawie dwa wieki temu, ale wciąż wzrusza. Może dlatego, że uniwersalna jest idea istnienia świata lepszego niż ten, w którym żyjemy.