O tajemnicy i etyce zawodowej psychologów pisze ADAM NIEMCZYŃSKI.
O tajemnicy i etyce zawodowej psychologów pisze ADAM NIEMCZYŃSKI.
Dlaczego tak trudno jest wyrazić zgodę na transplantację organów z ciał naszych bliskich – zastanawia się Aleksandra Hulewicz.
Spróbujmy oderwać się od poważnych teorii i przyjrzyjmy się sobie przez pryzmat stereotypów, potocznych wyobrażeń na temat tego, co danej płci przynależy, a co nie. Pomoże nam w tym poniższy psychotest. Psychozabawa opracowana dla nas przez ALICJĘ STRZELECKĄ.
Czy osobowość można zmienić? Jakie są główne teorie osobowości? Jak wykorzystywać wiedzę o osobowości? Czy pojawi się jedna koncepcja badańnad osobowością? O osobowości, jej przekształcaniu i metodologii badań mówi prof. dr hab. Andrzej Eliasz – psycholog, rektor Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie, członek Komitetu Nauk Psychologicznych PAN i wieloletni redaktor naczelny „Studiów Psychologicznych”. Prowadzi badania nad temperamentem i osobowością. Napisał wiele prac, między innymi „Temperament a osobowość” i „Psychologię ekologiczną”. Prof. Andrzej Eliasz od lipca 2002 roku jest prezydentem European Association of Personality Psychology.
Jedną z podstawowych cech istot ludzkich jest to, że dostrzegają one celowość i sens nawet tam, gdzie ich nie ma.Tym, co odróżnia ludzi od zwierząt, jest nie tylko język, ale i potrzeba dostrzegania celowości i sensu – uważa JERZY SIUTA.
Pamiętam dzień, gdy usłyszałem: "Tatusiu, tam w środku jesteś najmocniejszym z ludzi, których znam".
Czas, jedyne co mamy, można nam ukraść tylko za naszą zgodą – uważa MARIA KRÓL-FIJEWSKA.
O radości i trudnościach bycia kobietą rozmawiają: IRENA NAMYSŁOWSKA, ZOFIA MILSKA-WRZOSIŃSKA, ZUZANNA STADNICKA-DMITRIEW, ANNA OTFFINOWSKA i DOROTA KRZEMIONKA-BRÓZDA.
Nigdy nie usiłowałem przemieniać się w kogoś innego. Nie używam charakteryzacji. Źle wyglądam z wąsami czy z brodą. Jestem wtedy przebrany. Mam ambicje, żeby – nie zmieniając nic w zewnętrzności – za każdym razem być innym i wiarygodnym.
Anna Wierzbicka, australijska badaczka języków, poszukuje uniwersalnych znaczeń pojęć. W jej ujęciu na przykład „kłamać” znaczy „mówić coś, co nie jest”. Wydaje się, że można to rozszerzyć na inne dziedziny, na przykład widzieć coś, co nie jest, myśleć czy pamiętać coś, co nie jest. Dotyczy to zwidów, omamów, urojeń – należących do świata psychopatologii. Ale dotyczy też rzeczy, z którymi nie chadza się na terapię. W przeciwnym razie musielibyśmy chodzić tam wszyscy.
Jeśli w dzieciństwie nasze granice były naruszane, w dorosłym życiu trudno nam się mówi "nie" – twierdzi WOJCIECH EICHELBERGER. Gdy tego nie potrafimy, to prędzej czy później pojawią się problemy w naszych związkach z ludźmi. Wojciech Eichelberger jest psychologiem, absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1970 roku pracuje jako psychoterapeuta. Był stypendystą Instytutu Gestalt i Uniwersytetu w Los Angeles. Związany jest z Laboratorium Psychoedukacji w Warszawie od momentu jego powstania. Ma licencję psychoterapeuty i superwizora psychoterapii integralnej. Specjalizuje się w technikach radzenia sobie ze stresem. Jest żonaty, ma dwóch synów.
Co pamięta nasze ciało? Czy ciało przechowuje ślady przeszłych zdarzeń? O czym może świadczyć to, że ktoś się czerwieni albo często ma infekcje pęcherza?Czy ciało nigdy nie kłamie? Co i jak pamięta nasze ciało – wyjaśnia MICHAEL RANDOLPH. Michael Randolph od 1977 roku jest psychoterapeutą. Przygotowanie psychoterapeutyczne zdobył w Stanach Zjednoczonych, a wiedzę z zakresu pracy z ciałem w Niemczech i Anglii (na początku lat 80.). Mieszka w Tuluzie (południowo-zachodnia Francja) i tu prowadzi prywatną praktykę. Jest sekretarzem francuskiego Narodowego Związku Psychoterapeutów, a także redaktorem naczelnym pisma „Actua Psy”. Choć praktyka terapeutyczna Michaela Randolpha dotyczy głównie pracy z ciałem, uważa on siebie za reprezentanta podejścia eklektycznego integrującego różne tradycje psychoterapeutyczne.