Dzieci twierdzą, że potworów nie ma, a zachowują się tak, jakby one istniały. Nawet trzyletnie dzieci wiedzą, że obiekty fizyczne i wyobrażone mają odmienne właściwości - dowodzi AGNIESZKA BIEŃKOWSKA.
Dzieci twierdzą, że potworów nie ma, a zachowują się tak, jakby one istniały. Nawet trzyletnie dzieci wiedzą, że obiekty fizyczne i wyobrażone mają odmienne właściwości - dowodzi AGNIESZKA BIEŃKOWSKA.
Dowcip pozwala stawić czoło lękom i niepokojom towarzyszącym chorobie czy pobytowi w szpitalu – przekonuje ANNA RADOMSKA.
Jak cieszyć się seksem do późnej starości, radzi BEATA BIERNACKA.
O inteligencji, jej znaczeniu i odmianach mówi prof. dr hab. Edward Nęcka. Profesor jest psychologiem, pracuje w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego i w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Zajmuje się badaniami procesów poznawczych, inteligencji i twórczości. Opublikował wiele prac, między innymi: „Proces twórczy i jego ograniczenia”, „Trening twórczości”, „Inteligencja i procesy poznawcze”, „Pobudzanie intelektu: Zarys formalnej teorii inteligencji”, „Psychologia twórczości”. Wkrótce ukaże się jego najnowsza książka zatytułowana „Inteligencja” (GWP). O znaczeniu, odmianach i badaniu inteligencji mówi EDWARD NĘCKA.
Polska kultura jest wyraźnie kobieca i dobrze by było, gdyby taką pozostała - przekonuje JOLANTA MILUSKA.
Zaburzenia psychiczne w różnych kulturach świata przybliża KATARZYNA HAMER.
Czasem lepiej nie mówić partnerowi o zdradzie – uważa KUBA JABŁOŃSKI.
Pogubiliśmy się w tym, co wydawałoby się najprostsze, czyli w wyrażaniu swoich pragnień, potrzeb i uczuć. Dlaczego tak trudno zrezygnować nam z raniącego innych sposobu komunikowania – zastanawia się LUIS ALARCON ARIAS.
Skłonności do zachowań autoagresywnych i autodestrukcyjnych tkwią w każdym z nas. Warto jednak uświadomić sobie, że są różne postacie autoagresji: związane z rytuałami religijnymi lub obyczajowymi (np. obrzezanie), patologiczne (najczęściej związane z zaburzeniami psychicznymi) oraz będące elementem obowiązujących kanonów mody (np. tatuaże).
W stołecznym dodatku znanej gazety z 16 maja tego roku znalazłam numery sześćdziesięciu jeden telefonów zaufania. Często sama ich nazwa pozwala się zorientować, komu oferują pomoc: kobietom w różnych sytuacjach życiowych, dzieciom i młodzieży, gejom i lesbijkom, ludziom starszym, osobom z problemem alkoholowym, ofiarom przemocy, ojcom... Jednak niezależnie od bogactwa nazw instytucji oferujących telefoniczną pomoc, można wskazać cztery podstawowe funkcje, jakie pełni każdy telefon zaufania. Są to: wsparcie, interwencja, porada, informacja. O funkcjach, jakie pełni telefon zaufania, pisze MONIKA JAROSZEWSKA.
Marzyciele czują i zachowują się tak, jak gdyby zdobyli już to, na czym im zależy. I dlatego nie starają się zbyt mocno, aby zdarzyło się to naprawdę.
ANDRZEJ FALKOWSKI wskazuje niebezpieczeństwa, jakie napotyka promocja integracji z Unią Europejską.