Strategia dostosowania się do męskich standardów ułatwiła kobietom dostęp do dziedzin, które dotychczas były zarezerwowane dla mężczyzn. Dzięki przyjęciu męskiego stylu i odcinaniu się od feministek zaczęła funkcjonować nowa kategoria kobiet.
Strategia dostosowania się do męskich standardów ułatwiła kobietom dostęp do dziedzin, które dotychczas były zarezerwowane dla mężczyzn. Dzięki przyjęciu męskiego stylu i odcinaniu się od feministek zaczęła funkcjonować nowa kategoria kobiet.
Najszczęśliwsi są ci, dla których zarabianie pieniędzy nie jest celem samym w sobie. Najmniej szczęśliwi to ci, którzy nie cenią nic poza pomnażaniem stanu konta. Generalnie jednak pieniądze nie czynią ludzi nieszczęśliwymi.
Swoboda histrioników w wyrażaniu uczuć bywa tak przekonująca, że nawet dla terapeutów mogą być fascynującymi i czarującymi pacjentami.
W październikowych „Charakterach” rozpoczęliśmy cykl artykułów o kolejnych etapach poszukiwania pracy. Pisaliśmy już o CV, listach motywacyjnych i o sztuce czytania ogłoszeń. Tym razem przeczytacie tekst o przygotowaniach do rozmowy z potencjalnym pracodawcą. W styczniu napiszemy, jak rozmawiać o wynagrodzeniu, w lutym o stażach i praktykach, a w marcu o wyborze kierunku studiów. Wysłałeś wiele ofert, odwiedziłeś kilka firm. I oto ktoś kontaktuje się z tobą, by umówić się na spotkanie. Wykorzystaj czas przed rozmową na jak najlepsze przygotowanie się do niej. Jak przygotować się do rozmowy z potencjalnym pracodawcą – radzi JOANNA HEIDTMAN.
Wizyta w zachodnioeuropejskim supermarkecie pod koniec lat 60. minionego wieku przekonała mnie, że ser nie dzieli się na biały i żółty, kawa na zbożową i czarną, a życie na Zachodzie pełne jest udręki dokonywania ustawicznych wyborów. Kolejne doświadczenia uczyły mnie, że sztuka dokonywania wyborów nie jest łatwa. Wymaga pewnej staranności i niemałej wiedzy. Z niejakim zdumieniem przyjąłem informację, że wedle przepisów stanu Pensylwania w puszce z kurczakiem powinno być przynajmniej 15 proc. kurczaka, zaś reszta może już być „kurczakopodobna”. Zgroza ogrania, ileż trzeba wiedzieć, aby dokonywać świadomych wyborów. W obronie wykluczonych z królestwa wolności występuje KAZIMIERZ W. FRIESKE.
Wzrost przestępczości agresywnej wcale nie wiąże się ze wzrostem biedy. Przeciwnie - liczba rozbojów, napadów i zabójstw rośnie wraz ze wskaźnikami bogacenia się społeczeństwa.
Zwierzęta uczą się na podstawie prób i błędów, zaś człowiek posiada wyjątkowe umiejętności przewidywania własnych zachowań. Wiele badań potwierdza, że choć potrafimy trafnie przewidzieć, co się nam przydarzy w przyszłości, najczęściej mylimy się co do tego, jak będziemy się z tym czuć. Dlaczego łatwiej nam uporać się z poważnym problemem niż z codziennymi kłopotami?
W majowych „Charakterach” wiele miejsca poświęciliśmy psychologii międzykulturowej, a szczególnie psychologicznym skutkom wchodzenia w odmienne kultury. W tym numerze omawiamy niektóre mity związane z tym procesem.
Czasami pokusa "łatwego" zysku jest silniejsza niż strach przed prawem czy wyznawany system wartości - zauważa ZBIGNIEW ZALESKI.
Słyszałem, jak mama mówiła do babci, że chce wyjść za mąż za wujka Marka i że on niedługo będzie z nami mieszkał. Wcale mi się to nie podoba. Marek jest nawet fajny, ale jak przychodzi, a nie na stałe. Będzie się rządził w naszym domu i udawał mojego tatę, a ja tatę mam i się z nim spotykam w każdą sobotę i niedzielę, i nowego wcale nie potrzebuję. (Antek, 10 lat)
Na fortepianie każdy może nauczyć się grać – twierdzi IZABELA KOWALSKA. Nie można męczyć dzieci gamami i pasażami. One tego nienawidzą. U mnie dzieci zawsze grają utwory przyjemne dla ucha i atrakcyjne. Izabela Kowalska od 60 lat uczy dzieci i młodzież gry na fortepianie. Jej matka, Kazimiera Thun-Salecka, była śpiewaczką i dyrektorem średniej szkoły muzycznej w Warszawie, a ojciec lekarzem. Stryjeczny brat ojca, Mieczysław Salecki, to słynny w latach międzywojennych tenor, występujący głównie za granicą. Izabela Kowalska dwa lata studiowała medycynę, potem kształciła się muzycznie u prof. Jacynowej. Pierwszych lekcji gry na fortepianie udzielała w Warszawie w czasie drugiej wojny światowej, na tajnych kompletach. Później uczyła w szkole muzycznej, w ogniskach muzycznych i prywatnie w Kielcach. Mieszka w Pruszkowie. Ma dwie córki i czworo wnucząt. Nadal pracuje.
KATARZYNA SCHIER nie zgadza się na powszechne w Polsce bicie dzieci.