Z jednej strony dzieci potrzebują mniej czasu na naukę i nie stresują się. Z drugiej – uczą się same i mają ograniczony kontakt z rówieśnikami. Edukacja domowa daje wiele dobrego, ale też sporo zabiera.
Z jednej strony dzieci potrzebują mniej czasu na naukę i nie stresują się. Z drugiej – uczą się same i mają ograniczony kontakt z rówieśnikami. Edukacja domowa daje wiele dobrego, ale też sporo zabiera.
Nie ma chyba lepszej formy wzmacniania więzi rodzinnych niż wspólne spędzanie czasu, zwłaszcza na świeżym powietrzu. Znajdźmy więc kilka godzin, żeby zrobić coś wspólnie.
O tym, jak dobrze mieć dziadków, nie trzeba przekonywać. Czasami dają wnukom coś niezwykle ważnego – wsparcie, dzięki któremu stają się one bardziej otwarte i lepiej radzą sobie z trudnościami.
Odmowa pozwala dziecku dowiedzieć się czegoś ważnego o granicach i potrzebach swoich oraz innej osoby. Jest przestrzenią do bezpiecznego buntu i poszukiwania rozwiązań.
Dziecko łatwo może utracić zdolność do samokontroli. Odzyska ją tylko dzięki pomocy dorosłych, pod warunkiem że oni sami potrafią sprawować kontrolę nad swoimi emocjami.
Jeśli pomożemy dziecku zrozumieć jego emocje, to z czasem samo będzie potrafiło radzić sobie z tymi, które sprawiają mu najwięcej kłopotów.
Rozmowy, zajęcia tematyczne i integracyjne, wsparcie specjalistów – nauczyciele mają możliwości, aby pomóc „trudnym” uczniom. Często potrzeba cierpliwości i czasu, ale warto spróbować.
O istnieniu bullyingu wiedzą wszyscy. Dlaczego więc młodzi ludzie cierpią samotnie przez wiele lat? Dlaczego tego rodzaju praktyki są przemilczane?
Niedawno moi znajomi przeżywali ciężkie chwile. Najbliższa przyjaciółka ich nastoletniej córki nagle zerwała wszelkie kontakty. Wcześniej jednak wysłała długiego esemesa.
Psychomądrość to umiejętność znajdowania odpowiedzi na pytanie „dlaczego?”. Psychomądry człowiek patrzy nie tylko z własnej perspektywy, ale też uwzględnia potrzeby innych. Do tego niezbędny jest jednak czas, wnikliwość, uważność.
Każdego roku w Polsce przestępcy seksualni krzywdzą ponad tysiąc dzieci – informują oficjalne statystyki. Nikt jednak nie wie, ile takich zdarzeń nigdy nie wychodzi poza wąski krąg „wtajemniczonych”: rodziców, rodzeństwa, wujków, ciotek…
Odbudowa zaufania do dorosłych i do siebie, akceptacja własnego ciała, zdjęcie ciężaru poczucia winy – to cele terapii dzieci skrzywdzonych seksualnie. Przede wszystkim jednak terapia ma przywrócić dziecku nadzieję.