Ona pozwala czynić cuda i przetrwać najgorsze koleje losu. Z nią – jak śpiewa Adam Nowak – zawsze jest nam do twarzy. Nadzieja… Jak ją w sobie rozniecić? Na czym polega jej moc? Skąd ją czerpać? Kiedy prowadzi nas na manowce?
Ona pozwala czynić cuda i przetrwać najgorsze koleje losu. Z nią – jak śpiewa Adam Nowak – zawsze jest nam do twarzy. Nadzieja… Jak ją w sobie rozniecić? Na czym polega jej moc? Skąd ją czerpać? Kiedy prowadzi nas na manowce?
Choć to jedno z najprzyjemniejszych uczuć, nie poświęcamy mu tyle uwagi, co złości czy strachowi, które silniej nas motywują i nadają kierunek naszym działaniom. A przecież od radości – prawdziwej zależy w naszym życiu bardzo wiele.
Niektórzy powiadają, że dawanie, choć oznacza pozbawianie siebie czegoś cennego, jest psychologicznie łatwiejsze, niż przyjmowanie darów i uczynków.
Konflikt może stać się okazją do lepszego wzajemnego zrozumienia i pogłębienia kontaktu z drugim człowiekiem. Nie warto za wszelką cenę unikać konfliktów – lepiej wiedzieć, jak je oswajać.
Każdy, kto myśli o sobie, że jest nieśmiały, zachowuje się jak na nieśmiałego przystało. Skuteczne przełamanie nieśmiałości wymaga nie tylko zmiany myślenia o sobie, lecz również wyuczenia się zupełnie nowych zachowań.
Czasem wystarczy jakieś drobne zdarzenie, moment, drobna uwaga drugiego człowieka, byśmy uznali, że zmiana w naszym życiu jest konieczna. Ale czy jest możliwa? Wiedząc, co chcemy zmienić i czemu zmiana ma służyć, łatwiej zaplanować działania, które dobre chęci przekują w efekt.
Zbigniew Pietrasiński wpadł kiedyś na wspaniały pomysł i pytał różne osoby, czego dowiedziały się za późno.
W skali Life Change Units, określającej wielkość stresu wynikającego z różnych zdarzeń, święta zyskały 12 punktów, okazując się bardziej stresujące niż „pomniejsze naruszenie prawa”.
Koniec roku to zwykle czas remanentów i podsumowań. Zastanawiamy się, czego dokonaliśmy, a jakich zamiarów nie udało nam się zrealizować. Postanowienia noworoczne bywają jednak szkodliwe - ostrzega Julius Kuhl, wybitny niemiecki psycholog.
By dojrzeć fizycznie i przygotować się do kontaktu ze światem, dziecko potrzebuje 40 tygodni od chwili poczęcia. W tym okresie także kobieta przygotowuje się na wielką zmianę w swym życiu - na macierzyństwo.
Tętno pędzi jak szalone, brakuje ci tchu. Jesteś osłabiony i bezbronny. Twoje ciało ,,kurczy się”, nie możesz siedzieć ani prosto stać. Boisz się spojrzeć ludziom w twarz, odebrało ci mowę. Mimo to czujesz się wspaniale.
Czasem warto wyciszyć paplaninę racjonalnego umysłu. Stworzymy w ten sposób przestrzeń dla intuicji. Myślmy jednak mądrze i wystawiajmy nasze intuicje na próbę. Jeśli nie przejdą testu – odrzućmy je.