Prawie każdy, kto usłyszy pytanie „o czym myślisz?”, czuje się jak grzesznik przyłapany na gorącym uczynku.
Prof.; Jest psychologiem osobowości, autorem wielu książek, m. in.: Udręka życia (za którą w 2011 roku otrzymał Nagrodę Teofrasta); Osobowość: struktura i funkcje regulacyjne; Szanse rozwoju osobowości; Wielkie pytania psychologii.
Prawie każdy, kto usłyszy pytanie „o czym myślisz?”, czuje się jak grzesznik przyłapany na gorącym uczynku.
Jedna z prawd, których nauczyłem się przez lata, mogłaby brzmieć: koniec często nie ma nic wspólnego z początkiem.
Lekceważenie wiedzy psychologicznej bywa kosztowne. Rzecz w tym, że nie wszyscy tę wiedzę mamy. Czasem nie chcemy jej mieć: „My to wiemy lepiej” – najczęściej mówią tak politycy. Niekiedy unikamy jej w obawie, że zburzy nam ona obraz świata lub samych siebie.
Akty przemocy to bardzo często dzieła półsilnych, którzy w ten prosty sposób dostarczają sobie poczucia siły i skuteczności. Z czasem dorabiają do tego ideologię – i tak powstają Czarne Pantery albo Samoobrona.
Dopóki mamy do czynienia nie tylko z bezkarnością, ale wręcz z przyzwoleniem, szanse na wyeliminowanie korupcji nie wydają się duże.
Porządek tak, ale niekoniecznie wszystko musi być „w kancik”. Nieporządek tak, ale nie totalny chaos.
Gdyby nie pokusy, wszyscy bylibyśmy świętymi – powtarzała moja przyjaciółka… sama skłonna do nagminnego ulegania pokusom.
Porządek tak, ale niekoniecznie wszystko musi być „w kancik”. Nieporządek tak, ale nie totalny chaos.
Kształtują nas ci, którzy potrafią nas skłonić do podróży w świat i do wewnątrz Ja. Na pytanie, kto nas stworzył i ukształtował, możliwa jest niejedna odpowiedź. Jedni, ci największej wiary, wskazują na tajemne i nadprzyrodzone siły sprawcze.
