Mówienie komuś, aby pokochał swój smutek, zdaje się przeczyć logice. Ale nie chodzi o to, by go polubić i kurczowo się go trzymać. W rzeczywistości jest to jedyny możliwy sposób, by wytrzymać ból, jaki smutek niesie i twórczo poza niego wyjść.
Mówienie komuś, aby pokochał swój smutek, zdaje się przeczyć logice. Ale nie chodzi o to, by go polubić i kurczowo się go trzymać. W rzeczywistości jest to jedyny możliwy sposób, by wytrzymać ból, jaki smutek niesie i twórczo poza niego wyjść.
Karane dziecko czuje się niezrozumiane, zaczyna wierzyć, że silniejszy wygrywa i uczy się kombinować, jak zrobić to, na czym mu zależy i jednocześnie uniknąć kary. Czy tego chcemy jako rodzice? Czy można inaczej?
Wzajemnie się naśladujemy; często czynimy to nieświadomie. Przykładowo, kiedy ktoś obok nas ziewa, też nam się to udziela. A jeśli nasz rozmówca pociera ręką twarz, prawdopodobnie wykonamy podobny gest. Jaką funkcję spełnia naśladownictwo w naszym życiu?
Jak pisał Marcel Proust: Czujemy w jednym świecie, a myślimy i nazywamy w drugim; możemy ustalić między nimi zgodność, ale nie możemy zapełnić dzielącej ich przestrzeni. W przypadku kobiet z autyzmem ta przestrzeń staje się przepaścią.
Na drodze rozwojowej nastolatka w okresie dojrzewania staje wiele wyzwań. Dla młodego człowieka niezwykle ważne są wtedy szkolne sukcesy i porażki, pierwsze miłości i relacje rówieśnicze. Zmiany zachodzące w życiu podczas dorastania nierzadko pociągają za sobą silne napięcie emocjonalne. Jedną z emocji, która pojawia się w tym czasie w większym natężeniu, jest lęk. Jak wspierać dziecko w radzeniu sobie z lękiem i co zrobić, aby pomóc mu uwolnić się od poczucia przytłoczenia?
Jeszcze kilka dekad temu dzieci miały inaczej zdefiniowaną swobodę. Mogły się włóczyć, poznawać świat, mieć umorusane buzie i podarte spodnie. Nie miały telefonów komórkowych, rodzicie nie mogli więc nieustannie monitorować, z kim aktualnie przebywają i gdzie. Często wracały z zakrwawionym kolanem zabrudzonym ziemią. Jak to się stało, że czasy te odeszły w zapomnienie, a zjawisko nadopiekuńczości staje się coraz powszechniejsze?
Zarówno emocje negatywne, jak i pozytywne wpływają na (nadmierną) ilość spożywanego jedzenia. Emocje różniące się intensywnością oddziałują na zachowania żywieniowe. Mózg i jelita współpracują ze sobą i mają ogromny wpływ na nastrój człowieka i jego stan psychiczny.
Wyobraź sobie, że stoisz przed lustrem. Większość ludzi w takiej sytuacji chce poprawić swój wygląd. Oglądamy się z każdej strony, sprawdzamy, czy aby na pewno prezentujemy się odpowiednio. Niemal każdy z nas doświadcza w swoim życiu nieśmiałości. Dlaczego jednak niektórzy są bardziej nieśmiali, niż inni? Czy mamy wpływ na naszą nieśmiałość?
