Zwierzęta śpią prawie jak ludzie. Ale po co? Czy jest czymś absolutnie nieodzownym dla żywych organizmów, czy może – jak chcą niektórzy – to po prostu sposób adaptacji do środowiska, a jego rola jest inna u słonia i u muszki?
Zwierzęta śpią prawie jak ludzie. Ale po co? Czy jest czymś absolutnie nieodzownym dla żywych organizmów, czy może – jak chcą niektórzy – to po prostu sposób adaptacji do środowiska, a jego rola jest inna u słonia i u muszki?
Co oznacza prychanie orangutanów, gdy zbliża się pora spoczynku? Dlaczego różne wieloryby różnie śpiewają? Czy kapucynki mają swoje rytuały? Te pytania posiadają jeden wspólny mianownik – pojęcie kultura. Czy zwierzęta ją tworzą?
Badania z udziałem zwierząt często przynoszą obiecujące wyniki. Jednak gdy próbuje się je przenieść na ludzi, okazuje się, że nie jest to łatwe. Przykładem są badania nad lekami na alzheimera czy parkinsona.
Domowy zwierzak łagodzi stres, osładza samotność, chroni przed depresją. Wzmacnia też poczucie autonomii, wiarę we własne umiejętności i samoocenę. Zwierz jest dobry na zdrowie.
Są podstawy, by uwierzyć, że dusza nie jest właściwa wyłącznie ludziom. Konsekwencje takiego spojrzenia radykalnie zmieniają nasz obraz świata.
Zapachy to klucz do skarbca wspomnień, który bez nich pozostaje zamknięty. Delikatne aromaty, z którymi nie zetknęliśmy się od czasów dzieciństwa, mogą przywołać wyraźne obrazy zdarzeń z odległej przeszłości. To jak podróże w czasie.
Sushi czy schabowy? Nasze codzienne menu układa nie tylko kultura, w której żyjemy, ale też geny, mechanizmy uczenia się oraz nasze samopoczucie fizyczne i psychiczne.
Uwaga zajmuje dziś istotne miejsce wśród zagadnień, które interesują psychologów. Wiele miejsca poświęca się jej również w podręcznikach akademickich.
W testach wiadomości błędy są niedopuszczalne. Uczeń, który nie zna właściwej odpowiedzi, zostaje ukarany negatywną oceną. Okazuje się jednak, że błędy i pomyłki tak naprawdę pomagają w uczeniu się.
Jeśli chcesz coś zmienić w swoim życiu, najlepiej przestań o tym myśleć. Po prostu zabierz się do działania – przekonuje profesor PHILIP CORR, angielski psycholog, badacz osobowości.
Posługiwanie się widelcem albo długopisem nie jest trudne, bo mózg traktuje proste narzędzia jak przedłużenie kończyn. Problemy pojawiają się, kiedy sięgamy po skomplikowane przyrządy.
Przekonania są jak ruchy łucznika, prawda – jak cel na tarczy, a uzasadnienie lub metoda – jak łuk i technika strzelania.