Gdy po raz kolejny słyszysz, że masz rozpieszczone i histeryczne dziecko, zapewne zastanawiasz się, dlaczego tak się dzieje. A może ono nie jest niegrzeczne czy przewrażliwione, ale ma niezwykle czuły układ nerwowy i każdy dźwięk czy nawet subtelny zapach wywołują jego silną reakcję? Jak to sprawdzić i zaopiekować się takim dzieckiem? Jak nauczyć się podążać za jego wyjątkowym odczuwaniem świata?
W jaki sposób odnosisz się do jedzenia – traktujesz je jak nagrodę czy raczej karę? Masz za sobą dziesiątki różnego rodzaju diet, które nie przyniosły nic poza kolejnymi nadprogramowymi kilogramami? W jakich sytuacjach najczęściej sięgasz po niezdrowe przekąski albo po prostu rzucasz się na jedzenie? Niezależnie od odpowiedzi na te pytania warto się zastanowić nad swoim stosunkiem do jedzenia i przypomnieć sobie, że służy ono do odżywania, ale też daje przyjemność.
Jedzenie to konieczność ― bez energii, którą nam daje, nie przeżyjemy. Jest jednak czymś znacznie ważniejszym niż tylko naturalnym sposobem na dostarczenie sobie paliwa. Z jedzenia czerpiemy przyjemność, celebrujemy je i potrafimy się nim delektować. Niestety, bywa ono także niebezpieczne ― usidleni przez marketing, ale też przez własne, utrwalane latami złe nawyki żywieniowe, sami wyrządzamy sobie krzywdę, nieodpowiednio się odżywiając. Tyjemy, chorujemy, cierpimy z powodu niedoboru witamin i minerałów. Albo wpadamy w pułapkę kompulsywnego odchudzania lub tak restrykcyjnie przestrzegamy reguł zdrowego odżywania, aż… staje się ono niezdrową obsesją.
Osoby wysoko wrażliwe często czują się odmieńcami, dziwakami, jakby pochodziły z innego świata. Jak żyć wśród ekstrawertyków, będąc osobą wysoko wrażliwą? Co robić, a czego nie robić ze swoją wrażliwością? Z Katarzyną Kucewicz rozmawia Edyta Żmuda.
Gdy kochamy, ale nie jesteśmy w stanie stworzyć szczęśliwej relacji, gdy ilość negatywnych emocji, których doświadczamy od partnera, przytłacza nas, gdy nie wiemy, czego się spodziewać po drugiej osobie, która ma ciągłe wahania nastroju i niekontrolowane wybuchy złości, gdy czujemy, że nasz związek to emocjonalny rollercoaster – możliwe, że nasz partner jest „borderem”. Co to oznacza? Czy powinniśmy oddalić się, czy walczyć o nasz związek? Zaburzenie osobowości to nie wyrok ostateczny. Jak sobie radzić w związku z osobą dotkniętą borderline?
„Będę mówiła w języku, w którym słowa są jasne. Nieskalane podsłuchanymi awanturami. Pierwszy raz nie będę musiała być między rodzicami. Współczuć im, to jednemu, to drugiemu. Wspierać to jedno, to drugie. I to tak, by nikogo z nich nie opuścić i nie zranić. Miałam nadzieję, że ta nowa odległość między nami mnie uratuje.” – prezentujemy fragment powieści „Garderoba” – literackiego debiutu psychoterapeutki Jagny Ambroziak.
Jeśli ktoś zakłada, że poprzez ćwiczenia jakoś szczególnie poprawi inteligencję, będzie rozczarowany. Te zdolności tylko w niewielkim stopniu są podatne na zmianę. Możemy natomiast usprawniać uwagę, pamięć roboczą czy kontrolę.
