Dlaczego pomagamy innym? Czy kieruje nami bezinteresowna chęć poprawy losu drugiej osoby? A może mamy w tym osobisty interes? Czy altruizm jest egoistyczny?
Dlaczego pomagamy innym? Czy kieruje nami bezinteresowna chęć poprawy losu drugiej osoby? A może mamy w tym osobisty interes? Czy altruizm jest egoistyczny?
Empatia jest jak reflektor – daje wąski snop światła i najlepiej oświetla tych, których kochamy. Natomiast ludzie nieznajomi, inni i przerażający pozostają w cieniu.
Nikt z nas nie wie dokładnie, ile jeszcze mamy czasu – lata czy dziesięciolecia. Wolimy myśleć, że całe wieki; przecież nie wiadomo, czy katastrofa się zdarzy, czy może jednak nie.
Z pożyczaniem pieniędzy mamy do czynienia od kiedy zaczęły się formować warstwy społeczne. Pożyczanie pieniędzy ma jednak pewne ukryte psychologiczne podstawy. Za wszystkim stoi nie tylko różnica dochodów.
Każdego roku przeżywamy określoną liczbę dni. niektóre z nich miną, nie pozostawiając śladu w pamięci, inne zapamiętamy na zawsze.
Cukrzyk żyje ze świadomością, że jego leczenie w ogromnym stopniu zależy od... niego samego. Świetny lekarz, dostęp do najlepszych leków nie pomogą, jeśli sam nie będzie się kontrolował. Dlatego cukrzyca jest chorobą bardzo obciążającą psychicznie pacjenta - u diabetyków depresja występuje trzy razy częściej niż u innych chorych.14 listopada przypada Światowy Dzień Cukrzycy.
Mądre budowanie marki osobistej może zapewnić nam sukcesy w pracy i pomaga zbudować dobre relacje - mówi Mateusz Grzesiak, psycholog, szkoleniowiec i trener. Jego najnowsza książka “Personal Branding” niedawno ukazała się nakładem wydawnictwa Onepress.
Nowa książka Meika Wikinga o tym, jak tworzyć wspaniałe wspomnienia.
Gdy my smacznie śpimy, w naszym mózgu praca wre. Na przykład utrwalają się wtedy wspomnienia. Dzięki temu z łatwością możemy po nie sięgnąć następnego dnia.
W jednej chwili rozpaczliwie kochają, a w drugiej żarliwie nienawidzą; boją się, że zostaną porzucone i bezwiednie to prowokują. Tak reagują osoby z borderline, czyli osobowością z pogranicza. Terapeuci coraz częściej rozpoznają to zaburzenie u swoich pacjentów. Niektórzy mówią wręcz o „pokoleniu borderów i borderek”! Jak być z taką osobą i nie zwariować? Jak jej pomóc i ochronić siebie?
