Przy okazji ukazania się dwusetnego numeru "Charakterów" przypomniałem sobie rozterki Immanuela Kanta, który dokonał krytyki psychologii empirycznej uznając, że nie operuje ona na materiale naukowym.
Dr hab.; Jest profesorem uczelni, nauczycielem akademickim w Instytucie Psychologii UMCS w Lublinie. Jest także członkiem Rady Naukowej Instytutu Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Zajmuje się historią psychologii oraz psychologią twórczości. Autor m.in. książki Historia psychologii w Europie Środkowej.
Przy okazji ukazania się dwusetnego numeru "Charakterów" przypomniałem sobie rozterki Immanuela Kanta, który dokonał krytyki psychologii empirycznej uznając, że nie operuje ona na materiale naukowym.
Jesienią 1942 roku Sophie Freud, wnuczka „ojca psychoanalizy”, uciekając przed brunatnym terrorem, przybyła do Lizbony.
W grudniu 1911 roku paryski dziennik "L’Action Française" zamieścił w kronice lokalnej krótką notę podpisaną inicjałami „A. M.”. Jej tytuł brzmiał Groźby przeciwko doktorowi Babińskiemu. Jak wynika z treści, znany lekarz Józef Babiński, ordynator szpitala Pitié, opiekował się pewnym człowiekiem, który nazywał się Aubert Bosc.
We wtorek 12 maja zmarł w Nowym Jorku wybitny historyk amerykański Peter Gay. Miał 91 lat. Bogata twórczość Petera Gaya jest w naszym kraju prawie zupełnie nieznana, poza jednym wyjątkiem – obszerną monografią pod tytułem „Zygmunt Freud. Życie na miarę epoki”, której tłumaczenie wydano w roku 2003, a wznowienie ukazało się przed dwoma laty.
Obejrzałem niedawno dwa odcinki ciekawej serii filmowej „Great Continental Railway Journeys” (polska wersja nosi tytuł „Kolejowe szlaki przedwojennej Europy”) firmowanej przez telewizję BBC. Narratorem w tym cyklu jest Michael Portillo, były polityk brytyjski.
Uwaga zajmuje dziś istotne miejsce wśród zagadnień, które interesują psychologów. Wiele miejsca poświęca się jej również w podręcznikach akademickich.
„Marzenia senne należą do najciekawszych (…) zagadnień psychologii” – tak przed siedemdziesięcioma pięcioma laty pisał znakomity psycholog polski Stefan Szuman. Trzeba przyznać, że od tamtej pory nauka poczyniła wyraźne postępy.
Kim była Blanche W., która na trwałe zapisała się w historii psychologii jako pacjentka Jean-Martina Charcota, nazywanego Paganinim histerii?
Badania nad synestezją przeżywają w ostatnim ćwierćwieczu prawdziwy renesans. Odradza się zainteresowanie zjawiskiem, które zaprzątało uwagę psychologów i lekarzy głównie przed drugą wojną światową.
Rzadko który badacz dziejów psychologii bierze pod uwagę fakt, że psychologia naukowa rozwijała się – przynajmniej w swym okresie pionierskim – aż trzema nurtami.
Oscar C. miał zaskakujące koneksje. Jego bratanica była muzą wybitnych pisarzy, a przyjaciela uwiecznił na płótnie sam van Gogh. Oscara jednak niewielu pamięta, choć ze względu na osobliwą chorobę wspominany jest w pracach medycznych.
Choć termin twórczość dość późno trafił do słownika psychologów, kreatywne i innowacyjne podejście do problemów jest cenione od wieków. Bo to właśnie w zdolności tworzenia tkwi wyjątkowość natury ludzkiej.