Eleganckie mieszkanie w starej kamienicy, jedwabny fular pod szyją gospodarza i ton rozmowy, w którym od pierwszych słów czuć było protekcjonalność. Tak zaczęło się spotkanie, które miało być wywiadem o uzależnieniu, a przerodziło się w lekcję o tym, jak działa mansplaining. To doświadczenie – z pozoru osobiste i jednostkowe – odsłania mechanizm dobrze znany wielu kobietom: sytuację, w której mężczyzna, powołując się na swoją płeć, stawia się w roli eksperta od naszego życia, emocji i kompetencji. Dlaczego wciąż pozwalamy się w to wciągać? I co możemy zrobić, by odzyskać głos na własnych zasadach?
Autor: Małgorzata Majewska
Dr; jest językoznawczynią, specjalistką od komunikacji werbalnej i niewerbalnej, pracuje w Zakładzie Nowych Mediów w Instytucie Dziennikarstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Napisała książkę Akty deprecjonujące siebie i innych. Obecnie pisze książkę Językobranie o relacjach języka i psychologii.
Mówimy „spoko”, „nie ma problemu”, „wcale nie jest mi przykro”, a zarazem jakiś głos w nas doskonale wie, że nie jest spoko, bo jest nam przykro, i że jest problem. Dlaczego unieważniamy i zdradzamy samych siebie?
Kobieca złość była do tej pory mocno tłumiona, schowana w wizji idealnej matki-Polki. Coraz częściej i coraz więcej kobiet miało jednak poczucie, że bycie żoną i matką im nie wystarcza. Kim jest Amazonka i jak jej kobiecy gniew i złość zyskały prawo głosu? Czy wciąż jesteśmy więźniarkami jednej narracji?
Ten tekst pokazuje, w jaki sposób w języku przemycane są schematy myślenia, stereotypy i obowiązujące narracje. Wszystkie podane przykłady są autentyczne, zebrane przeze mnie przez lata słuchania, a czasem podsłuchiwania tego, jak mówią ludzie.
Mówimy „spoko”, „nie ma problemu”, „wcale nie jest mi przykro”, a zarazem jakiś głos w nas doskonale wie, że nie jest spoko, bo jest nam przykro, i że jest problem. Dlaczego unieważniamy i zdradzamy samych siebie?
Istnieje w nas wiele głosów, nierzadko niespójnych albo całkiem sprzecznych. A każdy z nich ma swoje racje, swoją opowieść na nasz temat. Czy jesteśmy gotowi ich wysłuchać? Co tracimy, gdy jakiś głos zignorujemy?