Sztafeta bez końca
Hartmut Rosa Mózg i umysł Charaktery 2/2019
Optymalizujemy wagę ciała, chcemy być idealnymi partnerami i świetnymi kochankami, wciąż się doskonalimy praktycznie na wszystkich możliwych płaszczyznach. Ta niekończąca się sztafeta wywołuje poczucie permanentnego niezaspokojenia.
ANDRZEJ LIPIŃSKI: Mam wrażenie, że mimo galopującego rozwoju technologii i całego arsenału wynalazków ułatwiających życie coraz częściej odczuwamy brak czasu.
HARTMUT ROSA: To rzeczywiście paradoks. Od niemal 250 lat mamy spektakularne osiągnięcia technologiczne w kwestii oszczędzania czasu – wciąż trwa przecież dynamiczny rozwój komunikacji, środków transportu, metod produkcji... Powinniśmy zatem mieć mnóstwo czasu. A jednak od czasu wynalezienia maszyny parowej obserwujemy odwrotny proces. Permanentny brak czasu doskwiera nam nie wskutek, lecz pomimo technologicznego przyspieszenia.
Jak to możliwe?
Tempo życia wzrasta znacznie szybciej niż przyrost oraz rozwój środków i możliwości. Poruszamy się dzisiaj z dwa razy większą prędkością, ale jednocześnie pokonujemy trzy razy dłuższe odcinki, bo wydłużyła się droga do szkoły czy pracy albo zwiększyła się odległość między partnerami
Problem
Naz
Kup najnowsze e-wydanie "Charakterów" z e-bookiem (pakiet Premium), a dostęp do tego artykułu oraz 7 tys. pozostałych tekstów na naszej stronie uzyskasz GRATIS! To się NAPRAWDĘ OPŁACA. Cena za miesiąc tylko 15 zł.
Zobacz pełną ofertę cyfrowych CharakterówHartmut Rosa
jest profesorem socjologii na Uniwersytecie Friedricha Schillera w Jenie oraz dyrektorem Kolegium Maxa Webera przy Uniwersytecie w Erfurcie. Laureat wielu nagród naukowych, m.in. Nagrody Naukowej Landu Turyngia 2006, Nagrody Tractatus za eseistykę filozoficzną i Nagrody Ericha Fromma. Autor wielu publikacji naukowych i książek popularnonaukowych, m.in. Resonanz. Eine Soziologie der Weltbeziehung; współautor (z Davidem Streckerem i Andreą Kottmann) Beschleunigung. Die Veränderungen der Zeitstrukturen in der Moderne; Soziologische Theorien.