Wczoraj, dziś i jutro

Rozpocznę swą opowieść od podróży w czasie – do mego dzieciństwa, kiedy po raz pierwszy zetknąłem się z tematyką psychologii czasu, a może wplątałem w nią. Wychowywałem się w sercu Południowego Bronksu, dzielnicy Nowego Jorku, w ubogiej rodzinie o sycylijskich korzeniach. Mój ojciec, George Zimbardo, był wspaniałym człowiekiem. Nie miał wykształcenia, jednak posiadał niezwykłe umiejętności muzyczne i mechaniczne. Choć nie pobierał lekcji, potrafił grać ze słuchu na instrumentach strunowych, improwizując wszystko, co usłyszał. W 1947 roku – zaledwie rok po tym, jak wynaleziono telewizję! – zbudował jeden z pierwszych odbiorników telewizyjnych. Wystarczył mu schemat układu elektronicznego. I zrobił to bez formalnego przygotowania z zakresu elektroniki.

Mój podziw nie przekładał się jednak na inne obszary jego stylu życia, które koncentrowało się na pogoni za osobistymi przyjemnościami.