W pułapce czasu
Philip G. Zimbardo Ja i mój rozwój Charaktery 3/2013
Przeszłość daje nam poczucie zakorzenienia, teraźniejszość pozwala cieszyć się chwilą, a przyszłość - spełniać marzenia. A jeśli ktoś utknie w którejś z tych stref czasowych? Co wtedy robić? - radzi PHILIP ZIMBARDO, badacz orientacji temporalnych.
AGNIESZKA CHRZANOWSKA: – Nieustannie narzekamy na brak czasu. Zaopatrujemy się w smartfony, organizery, coraz to nowe gadżety, które mają nam pomóc zorganizować zadania i obowiązki. Nie chcemy zmarnować nawet minuty. Chcielibyśmy zrobić jak najwięcej w jak najkrótszym czasie. Mimo to wydaje się, że dawniej mieliśmy więcej czasu. Teraz brakuje nam go dla przyjaciół, rodziny, na zabawę. A przecież doba wciąż trwa 24 godziny. Nic tu się nie zmieniło.
PHILIP ZIMBARDO: – W Stanach Zjednoczonych przeprowadzono sondaż, w którym pytano ludzi o to, jak są zajęci w porównaniu z rokiem poprzednim. Takie badania są realizowane co roku i za każdym razem uczestnicy mówią, że są bardziej zabiegani niż przed rokiem. Wiele osób skarży się na brak czasu dla rodziny, przyjaciół, na zabawę, przyjemności, odpoczynek, sen. To stosunkowo nowe zjawisko. Nazywam je pułapką czasu. Czujemy, że czas nas
Nie jest
Kup najnowsze e-wydanie "Charakterów" z e-bookiem (pakiet Premium), a dostęp do tego artykułu oraz 7 tys. pozostałych tekstów na naszej stronie uzyskasz GRATIS! To się NAPRAWDĘ OPŁACA. Cena za miesiąc tylko 15 zł.
Zobacz pełną ofertę cyfrowych CharakterówPhilip G. Zimbardo
Philip G. Zimbardo jest profesorem psychologii, znanym na całym świecie wykładowcą, badaczem, osobowością medialną. Zajmuje się psychologią społeczną, w tym problematyką agresji, zła i terroru, afiliacji, teorią dysonansu i poznawczą kontrolą motywacji, eksperymentalnym badaniem symptomów patologii oraz leczeniem nieśmiałości. Dzięki zaangażowaniu w nauczanie zarówno studentów wstępnych lat, jak i studentów studiów podyplomowych, a także dzięki swojemu charyzmatycznemu stylowi wykładania, zdobył wiele nagród za wybitne osiągnięcia dydaktyczne. W uznaniu dla rozmachu jego osiągnięć naukowych Amerykańskie Stowarzyszenie Psychologiczne przyznało mu nagrodę Ernesta Hilgarda za całość jego wkładu do psychologii ogólnej.