Jak rozpoznać, że mamy nad czym pracować?
Nieadekwatność i nieproporcjonalność (siła) – kiedy reaguje w sposób nadmiarowy, zbyt intensywnie do powodu, kiedy zbyt łatwo „puszcza mi gwizdek” i „odpala lont”.
Intensywność przeżywania – kiedy dość zwyczajna sytuacja powoduje we mnie rozpad emocjonalny, na przykład atak lęku, przerażenia (charakterystyczne przy zaburzeniach lękowych GAD – ang.generalized anxiety disorder).
Płytkość - kiedy reaguję bardzo płytko na wydarzenia, które obiektywnie mają prawo wzbudzać silne emocje (np. doświadczenie straty, śmierci bliskiej osoby, utraty pracy), kiedy nie dajemy sobie prawa do bólu, taka wewnętrzna blokada, zamrożenie charakterystyczne dla osób wychowywanych chociażby w alkoholowych domach.
Kierunek – na przykład kiedy złoszczę się nie na to co tę złość spowodowało, przenoszę ją na inne „obiekty” i sytuacje.
Kiedy przekształcam często nieświadomie jedne emocje w drugie, to takie przekształcanie emocji rdzennych w zastępcze, gdzie np. zamiast złości przeżywam smutek (niewyrażona złość, która przechodzi w depresję).
Odroczenie emocjonalne – kiedy nie reaguję od razu na sytuację, wydarzenie, ale wybija mi tą reakcję po czasie.
Jak nasze reakcje wpływają na innych?
Kiedy poprzez swoje zachowania sprawiam ból innym ludziom. Zawsze tą samą rzecz można powiedzieć, przekazać na kilka co najmniej sposobów – zwyczajnie chodzi o formę moich zachowań i wypowiedzi. Czy to jak reaguję jest asertywne, wyrażane z szacunkiem do innych, łagodnie (mimo wszystko), stanowczo i bez lęku, konstruktywnie, bez agresji ani bez uległości?
Klucz do lepszego zarządzania emocjami
Warto się sobie w tym kontekście przyglądać i sprawdzać jak reaguję, a jeśli mam jakąś wątpliwość, podjąć pracę nad zdrową korektą. Dla swojego zdrowia i komfortu i tych których kochamy.
