Czym jest badanie EEG?
EEG, czyli elektroencefalografia to nieinwazyjne metoda, które mierzy aktywność elektryczną w mózgu za pomocą małych, metalowych elektrod umieszczonych na skórze głowy. Komórki mózgu komunikują się za pomocą impulsów elektrycznych. Aktywność ta jest widoczna jako faliste linie na zapisie EEG.
O czym mówi i jak rozszyfrować zapis EEG?
Badanie EEG umożliwia obserwację i analizę różnych rodzajów fal mózgowych, takich jak fale gamma, beta, alfa, theta i delta. Każdy typ fal charakteryzuje się specyficznymi właściwościami i jest powiązany z konkretnymi funkcjami psychicznymi. Pogłębiona analiza tych fal pozwala na lepsze zrozumienie aktywności mózgu, a także identyfikację subtelnych anomalii, co ma istotne znaczenie w diagnostyce schorzeń neurologicznych i psychiatrycznych.
W jakim celu robi się badanie EEG?
Najbardziej popularne zastosowanie EEG to diagnostyka padaczki. Jednakże EEG głowy może wykryć zmiany w aktywności mózgu, które mogą być przydatne w diagnozowaniu innych zaburzeń neurologicznych a także niektórych zaburzeń psychiatrycznych.
EEG może być pomocne w diagnozowaniu:
- padaczki
- zaburzeń snu
- guzów mózgu
- uszkodzeń mózgu spowodowanych urazem głowy bądź udarem
- dysfunkcji mózgu, która może mieć różne przyczyny (np. encefalopatia)
- choroby Creutzfeldta-Jakoba
- jak również w diagnozowaniu śmierci mózgu u osoby w śpiączce.
Diagnostyka padaczki za pomocą EEG
Charakterystyczne wzorce obserwowane na zapisie EEG pacjentów z padaczką są istotne dla trafnej diagnozy. Dzięki EEG lekarz może określić, jakie obszary mózgu są źródłem aktywności padaczkowej, sprawdzając, w których kanałach EEG występuje nietypowa aktywność elektryczna. W przypadku napadów ogniskowych aktywność padaczkowa jest ograniczona tylko do niektórych obszarów mózgu. Z kolei, w przypadku napadów uogólnionych aktywność jest bardziej rozległa.
Jak przygotować się do badania EEG?
W badaniu EEG istotną rolę odgrywa przygotowanie się pacjenta do badania. Dzieje się tak, dlatego, że niewyspanie się czy substancje, które przyjmujemy, jak kawa, alkohol czy niektóre leki, wpływają na aktywność mózgu. W zależności od celu badania przygotowanie może wyglądać inaczej. W klinikach neuropsychiatrycznych - takich jak np. Magwise - przy diagnostyce epilepsji lekarz może zalecić deprywację senną, aby zwiększyć prawdopodobieństwo zarejestrowania zmienionej aktywności mózgu podczas napadu padaczkowego. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, na badanie można przyjść wyspanym, po zjedzeniu swojego regularnego posiłku i zażyciu leków.
Ze względów technicznych badania jest ważne, żeby pacjent przyszedł ze świeżo umytą głową i ograniczył stosowanie odżywek, lakierów bądź innych preparatów do włosów. Produkty do włosów tworzą barierę między elektrodami a skórą głowy i mogą utrudnić uzyskanie dobrego sygnału EEG.
Jak wygląda badanie EEG?
Badanie EEG jest całkowicie nieinwazyjne, bezpieczne i bezbolesne. Na głowie pacjenta zostaną umieszczone elektrody EEG (standardowo jest to 19 elektrod rozmieszczonych na specjalnym czepku). Elektrody te nie stymulują a jedynie zaczytują aktywność elektryczną wyprodukowaną przez mózg pacjenta.
Oto, czego można spodziewać się podczas badania EEG:
- Technik zmierzy obwód głowę i pozostałe wymiary głowy, aby zaznaczyć, gdzie należy umiejscowić elektrody. Następnie skóra w tych miejscach zostanie odpowiednio przygotowana, aby poprawić jakość zapisu. W tym celu najczęściej korzysta się ze specjalnej pasty, która oczyszcza i peelinguje skórę.
- Elektrody są przymocowane do skóry głowy za pomocą specjalnego pasty klejąco-przewodzącej, bądź w przypadku zastosowania czepka EEG, do elektrod wstrzykuje się specjalistyczny żel. Elektrody są połączone przewodami do urządzenia, które wzmacnia sygnał i rejestruje go na sprzęcie komputerowym. Sygnał pojawia się na ekranie komputera, dzięki czemu lekarz może analizować go na bieżąco bądź wydrukować na papierze.
- Standardowo badanie EEG trwa zazwyczaj od 20 do 40 minut. Badanie EEG w diagnozie padaczki wymaga snu podczas badania. Podczas badania pacjent odpoczywa w wygodnej pozycji z zamkniętymi oczami. Prowadzący badanie może poprosić pacjenta o otwarcie i zamknięcie oczu, wykonanie kilku prostych obliczeń, przeczytanie akapitu, spojrzenie na zdjęcie, głębokie oddychanie przez kilka minut lub spojrzenie na migające światło.
