7 kroków do osiągnięcia pewności siebie

Otwarty dostęp Materiały PR

Pewność siebie jest niezwykle przydatna w życiu, dotyczy zarówno sfery osobistej, jak i biznesowej. Osoby pewne siebie zwykle zajmują wyższe stanowiska, wygrywają konkursy branżowe, zarabiają więcej od współpracowników, cieszą się także satysfakcjonującym życiem prywatnym. W obliczu dynamicznie postępujących zmian potrafią się lepiej przystosować, a kolejne wyzwania podejmują chętnie i zwykle zakończone są one sukcesem. Co jednak zrobić, kiedy brak nam pewności siebie, a cudownej tabletki na tę przypadłość jeszcze nie wynaleziono? Oto siedem kroków, które mogą uczynić nas bardziej pewnymi siebie, a tym samym odmienić nasze życie na lepsze.

Czym jest pewność siebie?

Wiele osób utożsamia pewność siebie z poczuciem własnej wartości, bardzo często pojęcia te są zresztą używane zamiennie, co jest błędem. Mylne jest również założenie, że pewność siebie oznacza brak strachu czy wątpliwości względem siebie lub danego wyboru. Pewność siebie bowiem oznacza działanie pomimo tego strachu. Nie jest zatem stanem niczym nieskrępowanej odwagi, dzięki której jesteśmy w stanie zrealizować każdy cel i podbić świat, a takie wyobrażenie może utrudnić nam jej osiągnięcie.

POLECAMY

Mimo że nie ma jednej, obejmującej wszystkie istotne kwestie definicji pewności siebie, to może być ona traktowana jako stan emocjonalny, a właściwie samoświadomość emocji; jako relacja z samym sobą, a także jako obraz siebie. Tę wieloaspektowość pojęcia doskonale uchwycił Mateusz Grzesiak w swojej najnowszej książce Pewność siebie. Jak być asertywnym, pokonać lęk i sięgnąć po swoje. Autor stwierdza, że pewność siebie „to jest świadomie i skutecznie zarządzany ekosystem różnych części naszej psyche”.

Równie istotne jak ustalenie tego, czym jest (a czym nie jest) pewność siebie, okazuje się to, jak ją nabyć lub też rozwijać. Jest kilka kroków, które należy w tym celu wykonać, a które sprawdzą się zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym.

Krok 1. Opuść swoją strefę komfortu

Strefa komfortu to taki stan psychiczny, w którym człowiek czuje się bezpiecznie, ma poczucie kontroli nad otoczeniem, działaniami, co zapewnia mu funkcjonowanie bez żadnych lęków, przeszkód, podejmowania wyzwań. W strefie komfortu wszystko jest przewidywalne, rutynowe, nic nie zakłóca spokoju danej osoby. Można zatem zadać pytanie, po co opuszczać strefę komfortu, skoro jest w niej tak dobrze. Oczywiście po to, by dokonać zmiany, dającej możliwość osiągnięcia jeszcze większych korzyści. Nie lubimy wychodzić ze strefy komfortu, bo co do zasady nie lubimy zmian, ale kiedy robimy nowe rzeczy, poznajemy nowych ludzi, zaczynamy się rozwijać, zmienia się zarówno nasze życie zawodowe, jak i osobiste. Wystarczy tylko każdego dnia zrobić jedną nową rzecz, by ta strefa zaczęła się rozszerzać.

Krok 2. Bądź sobą

Żyjemy w świecie, w którym każdy wszystko porównuje, ocenia. Podejmijmy decyzję, że chcemy być sobą, że chcemy sami decydować o tym, jak żyjemy, że nie będziemy już przepraszać za to, jacy jesteśmy (albo nie jesteśmy). Bądźmy autentyczni, co oznacza, że cenimy i szanujemy siebie, że uważamy się za osobę godną uczestnictwa w życiu. Jest wiele czynników, które mogą nas oddalić od samego siebie, tego prawdziwego ja, a my często nawet nie zdajemy sobie sprawę, jak bardzo każdego dnia udajemy, jak wiele masek wkładamy. Tymczasem wcale tak nie musi być – drogą do bycia sobą jest samopoznanie, zadajmy sobie zatem pytania, w czym jesteśmy dobrzy, co nas wyróżnia, w jakie wartości wierzymy, co nas motywuje. Odpowiedzi na te pytania pozwolą zdjąć maskę i pokazać siebie, zapewnią spokój wewnętrzny i spełnienie.

Krok 3. Nie pozwól, by o twoim życiu decydował lęk

Lęk jest naturalnym stanem emocjonalnym, który pojawia się w życiu codziennym w odpowiedzi na stresujące sytuacje, takie jak egzamin czy wystąpienie publiczne. U niektórych osób ten stan niepokoju utrzymuje się dłużej, nawet kiedy dana sytuacja już dawno minęła. Wówczas lęk staje się zaburzeniem, które obniża jakość życia i wpływa na nasze funkcjonowanie (np. zaczynamy unikać kontaktów społecznych, nie podchodzimy do egzaminów). Przesłania nam widok celu, przeszkadza w racjonalnym myśleniu i uniemożliwia poradzenie sobie w efektywny osób z jego przyczyną. Kluczem do jego oswojenia jest rozpoznanie i zmierzenie się z nim. Można to zrobić np. poprzez wyartykułowanie swoich obaw i zastanowienie się, co zrobić, by zmniejszyć natężenie lęku.

Krok 4. Porzuć perfekcjonizm

Nie bez przyczyny mówi się, że lepsze jest wrogiem dobrego. I nie chodzi o to, by nie dbać o jakość wykonywanych zadań czy relacji, ale by nieustanne poprawki, ulepszenia nie odciągnęły naszej uwagi od tego, co najważniejsze. Perfekcjonista ciężko pracuje nad efektem, ale nigdy nie jest z niego zadowolony (bo mogło być lepiej) lub nigdy go nie osiąga. Jeśli na dodatek dążenie do perfekcji obejmuje wszystkie sfery życia, to taka osoba nigdy nie jest zadowolona, a to już krok do wypalenia. Warto zatem zachować dystans i zastanowić się, co musiałoby się stać, byśmy poczuli się w danej sytuacji zadowoleni. Jeśli wynotujemy to w punktach, przekonamy się, że osiągnięcie tego stanu jest wręcz niemożliwe.

Uważajmy również na wewnętrznego krytyka, wewnętrzny głos, który sabotuje spełnienie największych potrzeb: akceptacji i poczucia więzi. Zwykle pojawia się on pod wpływem krytyki, szczególnie ze strony osoby, która była – lub jest – dla nas autorytetem. Jeśli umniejszała ona dokonania, zawstydzała, sabotowała działania, okazywała pogardę, mogła zostawić po sobie trwały ślad, właśnie w postaci wewnętrznego krytyka. Co prawda wewnętrzny krytyk ma za zadanie diagnozować i motywować, ale – jak zauważa Grzesiak – robi to „w sposób beznadziejny, bo dla niego to Ty jesteś problemem”. Aby się go pozbyć, musimy przede wszystkim zaakceptować fakt, że to, co było, już minęło. Pomyślmy, że każde doświadczenie, nawet złe, ukształtowało nas takimi, jakimi jesteśmy teraz. Pozostawmy za sobą zatem bagaż negatywnych emocji.

Krok 5. Trenuj asertywność

Jak pisze w swojej książce Grzesiak: „Ważną składową pewności siebie jest asertywność”. Czym ona jest? Zachowanie asertywne to zachowanie oparte na szacunku do siebie i innych. To obrona swoich praw przy jednoczesnym uznaniu praw innych, obrona swoich potrzeb, poglądów i odczuć. Asertywność polega na umiejętnym artykułowaniu oraz przyjmowaniu opinii, krytyki, ocen, pochwał oraz mówieniu o swoich emocjach, a także na odmawianiu z zachowaniem szacunku dla siebie i innych. Charakteryzuje się autentycznością, szczerością w wyrażaniu siebie, elastycznością zachowania, wrażliwością na innych, a także stanowczością. Wynika ze świadomości i z akceptacji siebie, własnych wad, zalet, opinii. Kiedy zaczniemy wyrażać swoje potrzeby wprost, kiedy przyznamy sobie prawo do odmowy wówczas, kiedy nie chcemy czegoś robić czy nie jesteśmy do tego przekonani, przekonamy się, jak poprawi się jakość naszego życia, a my poczujemy się autentyczni w swoich wyborach. Z uwagi na to, że wiele naszych zachowań wynika z obserwacji innych, warto spędzać czas wśród ludzi, którzy zwracają uwagę na to, jak się zachowują.

Krok 6. Poszerz perspektywę

Mamy fatalną skłonność koncentrowania się na deficytach, na tym, czego nam brakuje, co mają inni, a także na tym, co złego dzieje się wokół nas. Pozytywne wydarzenia czy nawet nasze mocne strony przyjmujemy za coś oczywistego i przechodzimy nad nimi do porządku dziennego, często zupełnie bezrefleksyjnie. Warto przełamać ten schemat myślowy, zastanowić się, w czym jesteśmy dobrzy, co pozytywnego wydarza się wokół nas. Dobrze jest też prowadzić zapiski na ten temat, wówczas mamy szansę dostrzec, jak wielu wspaniałych ludzi mamy wokół siebie, ile dobrego nas spotyka, jak jesteśmy świetni np. w pieczeniu szarlotki, jak doskonale radzimy sobie, w pracy, z trudnymi klientami itd.

Krok 7. Podejmij decyzję

Nie bez przyczyny mówi się, że brak decyzji to również decyzja – bo nawet jeśli w danej kwestii nie podjęliśmy żadnego działania, to w pewnym sensie zadecydowaliśmy w ten sposób, by go nie podejmować.  

Podejmowanie decyzji nie jest łatwe, dlatego często tego unikamy. Nawet jeśli mamy jasność co do wartości, którymi się kierujemy, priorytetów, pojawiają się pokusy, kolejne wyzwania. Warto podkreślić, że słuszne decyzje nie zawsze są oczywiste. Co więcej, poza tymi poważnymi, życiowymi, musimy podejmować wiele takich, które mają zróżnicowany stopień ważności. Kluczem do bycia osobą decyzyjną jest świadomość własnych potrzeb oraz określone cele, które przed sobą stawiamy. Zacznijmy je formułować we właściwy sposób: określmy kierunek działania, podzielmy pomysł na cele podrzędne, a następnie przygotujmy konkretne zadania do realizacji. Decyzje, które należy podjąć, będą wówczas warunkowane tymi zadaniami, a przez to łatwiejsze do podjęcia.

„Bądź pewny siebie, bo to jest naturalny, wyjściowy stan” – pisze Grzesiak, namawiając do wyjścia „ponad swoje wychowanie w rodzinie” i dodaje: „powróć do tego, kim jesteś pod spodem, od urodzenia”. A choć nikt nie obiecuje, że będzie to łatwy i szybki proces, pamiętajmy, że obawa i opór przed zmianą to normalne odczucia, które towarzyszą każdemu z nas. Nie pozwólmy jednak, byśmy byli dla siebie przeszkodą w drodze do celu. Niezależnie od wieku możemy wiele zrobić, by zwiększyć pewność siebie.
 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI