Podczas lektury książki czy oglądania kolejnego odcinka serialu odczuwamy silne emocje. Dramaty bohaterów mogą wywoływać łzy, a odniesione przez nich sukcesy mogą napawać nas poczuciem dumy. Jednak sytuacja widza lub czytelnika jest inna od sytuacji bohatera lub bohaterki. Czymś innym jest bycie świadkiem, a czymś innym znajdywanie się w wirze wydarzeń i przeżywanie różnych emocji. Można oczywiście powiedzieć, że emocje są tym silniejsze, im bardziej ktoś utożsamia się z bohaterami.
Psychologowie społeczni wielokrotnie wykazywali, że łatwiej utożsamiać się z osobami do nas podobnymi niż całkowicie od nas różnymi. Zapewne wiele osób chętniej widziałoby siebie jako Kmicica niż jako Azję Tuhajbejowicza.
Bardzo pouczające są zachowania dzieci śledzących perypetie bohaterów spektakli lub książek. Widownia dziecięca podczas oglądania przedstawienia kukiełkowego głośno ostrzega jednego z bohaterów, na którego czyha potwór. Okrzyki „Uważaj, tam z boku” mają uchr...
