Podstawowa potrzeba
Badacze z Uniwersytet Ottawy, profesor Luc Pelletier i Daniel Baxter, dowodzą, że obcowanie z naturą jest nie tylko korzystną dla zdrowia dodatkową przyjemnością, ale także wymogiem i fundamentem dobrego funkcjonowania fizycznego, psychologicznego oraz społecznego. Potrzeba bycia w relacji z naturą jest podstawową potrzebą psychologiczną człowieka, a kontakt ten ma pozytywny wpływ na zdrowie i funkcjonowanie człowieka. Korzystnie wpływa na fizjologię związaną ze stresem i regeneracją czy nasze poznanie, dając ukojenie po wysiłku umysłowym. Dorośli, którzy zostali przydzieleni do mieszkań komunalnych w dzielnicach z większą ilością terenów zielonych, wykazywali lepsze funkcjonowanie w zakresie koncentracji uwagi niż osoby przydzielone do jednostek o mniejszym dostępie do środowiska naturalnego. Badania pokazały również, że przebywanie w naturalnym środowisku poprawia pamięć roboczą, elastyczność poznawczą i kontrolę uwagi (Schertz, Berman, 2019). Obcowanie z naturą może sprawiać, że rzadziej popełniamy błędy. Uczniowie, którzy w trakcie wykonywania zadania patrzyli na dach, na którym kwitła zielona łąka, popełniali znacznie mniej błędów niż uczniowie, którzy patrzyli na dach betonowy (Lee, i in., 2015).
Powrót do zdrowia
Nawet odgłosy natury mogą działać regenerująco. Stephen Van Hedger i inni (2019) dowiedli, że uczestnicy badania, którzy słuchali dźwięków natury, takich jak cykanie świerszczy i rozbijające się fale, osiągali lepsze wyniki w wymagających testach poznawczych niż ci, którzy słuchali dźwięków miejskich, takich jak ruch uliczny i hałas dobiegający z zatłoczonej kawiarni. Stanowimy z naturą nierozerwalną jedność, a wzajemna relacja ciało – emocje – świat nieustannie się przenikają i wpływają na siebie. Pozytywny wpływ natury udokumentowany został niejednokrotnie, a wciąż jest czymś, co zadziwia i skłania do dalszej eksploracji tematu. Natura reguluje serce, emocje, a także korzystnie wpływa na zdrowi...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
