Narcystyczne zaburzenie osobowości jako źródło przemocy psychicznej

Psychologia i życie

„Co się z nim stało?” – łamiemy sobie głowy, gdy ktoś, kto jeszcze niedawno był chodzącym ideałem, staje się psychicznym krzywdzicielem, myślącym wyłącznie o sobie, obojętnym na uczucia innych egocentrykiem. A odpowiedź może być tyle prosta, co bolesna: wpadliśmy w sidła narcyza.

Chcesz lepiej poznać ten temat? Zapraszamy na OGÓLNOPOLSKI KONGRES PSYCHOLOGÓW I PSYCHOTERAPEUTÓW!

Chcesz dowiedzieć się więcej? Przeczytaj nasz artykuł: "Jak żyć z narcyzem i mieć spokój?"

W ostatnich latach coraz częściej słyszymy o osobach z narcystycznym zaburzeniem osobowości. Czytamy o nich w prasie i internecie, poruszamy ten temat w towarzystwie. Rzeczywiście, jest to realny problem naszych czasów, a nie tylko modny temat do dyskusji. Osoby o narcystycznym zaburzeniu osobowości przysparzają swoim partnerkom i partnerom wielu cierpień, nie tylko psychicznych.
Istnieją różne teorie na temat przyczyn tego zaburzenia, jednak przyjmuje się, że ogromną rolę odgrywa dzieciństwo oraz związane z nim doświadczenia. Do ukształtowania się osobowości narcystycznej przyczynia się zarówno nadopiekuńcza postawa rodziców, jak i ich obojętność, a także wykorzystywanie emocjonalne, fizyczne czy seksualne. W konsekwencji osoby, które jako dzieci doświadczyły tego rodzaju traum, w życiu dorosłym borykają się z niskim poczuciem własnej wartości i kruchą samooceną, są niepewne swoich osiągnięć, możliwości, talentów. Rekompensują to nadmierną koncentracją na sobie. Szacuje się, że narcyzm dotyka około jednego procenta ogólnej populacji, częściej mężczyzn niż kobiety.

Osobowość narcystyczna 

Jak rozpoznać narcystyczne zaburzenie osobowości? Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, które opracowało klasyfikację zaburzeń psychicznych (obecnie obowiązuje piąta już edycja – DSM 5), istnieje dziewięć zachowań i reakcji emocjonalnych, charakterystycznych dla narcyzmu: wyolbrzymiony obraz własnej wartości, talentów i sukcesów; pochłonięcie dążeniem do osiągnięcia sukcesu, władzy, miłości; przekonanie o własnej wyjątkowości i niepowtarzalności, które mogą dostrzec i zrozumieć tylko osoby równie nieprzeciętne; wysoka potrzeba bycia podziwianym, traktowanym lepiej od innych przy jednoczesnym braku racjonalnych podstaw ku temu; brak empatii; uważanie siebie samego za obiekt zazdrości innych lub poczucie zazdrości wobec innych; wyniosłość i arogancja. Według DSM-5 można mówić o narcystycznym zaburzeniu osobowości...

Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.



 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI