Karolina od kilkunastu minut stoi w korku. Z każdym metrem na drodze ma wrażenie, że coraz bardziej utyka w pracy, z której przecież wyszła prawie godzinę temu. To był długi i ciężki dzień. Najchętniej pojechałaby do domu i zamknięta w łazience przed całym światem, wzięła długą kąpiel. Nie jest jednak na trasie do swojego domu, do którego już dawno by dojechała. Jedzie do mamy, której obiecała, że wpadnie na kawę, bo dawno się nie widziały. Jeszcze rano, gdy rozmawiały, Karolinie wydawało się to świetnym pomysłem, bo i tak nie miała planów na wieczór. Właśnie dlatego siedzi teraz w samochodzie i z rosnącą irytacją co chwila zmienia pas, aby tylko szybciej dojechać na miejsce. Na szczęście za kolejnym skrzyżowaniem korek się rozluźnia i już po paru minutach Karolina parkuje samochód pod domem rodziców. Od progu nie wita jej wyłącznie mama, ale też znajomy zapach babcinej szarlotki, który momentalnie przywołuje wspomnienia z dzieciństwa. Te kilka sekund zanurzenia w przeszłości sprawia, że Karolina rozluźnia się, czuje spokój i uświadamia sobie, że pracę i trudy dzisiejszego dnia zostawiła za drzwiami. Teraz może się w pełni zaangażować w spotkanie z mamą.
Bywa tak, że sytuacje, które miały miejsce w odległej przeszłości, potrafią do nas wrócić w mgnieniu oka, przywołane kontekstem obecnej chwili. Niektóre z nich otulają nas ciepłem i przynoszą ukojenie, a inne wprawiają w przygnębienie. Są takie słowa, które zapadły nam mocno w pamięć i niemal stały się dewizą naszego życia lub determinują to, jak postrzegamy siebie i świat. Czasem mamy wrażenie, że osoby, których już dawno fizycznie z nami nie ma, cały czas obecne są w naszym życiu, bo tak wiele w naszym otoczeniu o nich przypomina. Chociaż żyjemy w chwili obecnej, to nie ma dnia, który przeżylibyśmy bez spuścizny przeszłych doświadczeń. Wspomnienia są bowiem naszą wewnętrzną narracją, która łączy przeszłość z teraźniejszością i przyszłością, nadając jednocześnie poczucie spójności trajektorii naszego życia. Nasze całe jestestwo, nadzieje, przekonania i obawy, to wszystko opiera się na przeszłych doświadczeniach, zakodowanych w pamięci.
Ścieżki pamięci
Podstawową funkcją pamięci nie jest dostarczanie nam przyjemności. Przez całe życie nasz mózg gromadzi dane, aby przetrwać i zapewnić nam bezpieczeństwo. Dokonuje analiz, przekształceń i reorganizacji informacji pozyskanych w chwilach zagrożenia oraz wtedy, kiedy czuliśmy się bezpiecznie. Wszystko po to, abyśmy sprawnie poradzili sobie z tym, co spotka nas w przyszłości. W jaki zatem sposób te informacje są przechowywane i jak mamy do nich dostęp?
Pamięć można podzielić na jawną i niejawną oraz ich podtypy. Do tej pierwszej grupy należy pamięć semantyczna i epizodyczna. To właśnie pamięć epizodyczna odpowied...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
