Gdy cel uświęca środki – o motywacji za wszelką cenę

Psychologia i życie

Są osoby, które za wszelką cenę dążą do celu, nie licząc się z nikim i niczym. Kim one są? Co je ukształtowało? Dlaczego w pogoni za celem zapominają o tym, co najważniejsze?

Osobista historia życia

Zdecydowanie jedną z przyczyn „motywacji za wszelką cenę” jest osobista historia życia. Za sukcesem kryją się historie o trudnym dzieciństwie, biedzie czy dramatach osobistych, które miały miejsce w przeszłości. Kryzysowe sytuacje, jak np. śmierć rodziców w dzieciństwie, wykorzystywanie dziecka przez rodzica do osiągnięcia określonych korzyści, poważna choroba w rodzinie, tragiczne wypadki, potrafią zmienić życiowe losy. Szczególnie trudnymi doświadczeniami jest skrajna bieda w rodzinie, choroby i uzależnienia rodziców (często alkoholizm ojca). Dzieci wychowujące się w dysfunkcyjnej rodzinie dorastają w silnym lęku o przetrwanie, niepewności jutra. W dorosłości motywują się wstydem, lękiem czy przekonaniem, że trzeba manipulować i „używać” innych do własnych korzyści. Trudne doświadczenia kształtują również nieufność wobec ludzi, niezdolność do bliskich relacji i empatii, narzucają wrogość oraz permanentną kontrolę wszystkiego i wszystkich. Młodzi są odważni, nie znają strachu czy lęku, podejmują ryzyko. Osiągając wysokie wyniki finansowe i władzę, chcą udowodnić, że są lepsi od innych. Jak sami mówią: „Nie mają wiele do stracenia”. Nastolatki za wszelką cenę chcą się pozbyć smaku porażki czy biedy, zaprzeczyć historii swoich rodziców, zmienić dotychczasowy życia bieg. Często muszą udowodnić sobie i osobom z otoczenia, że można odnieść sukces, wygrać lepszy los. Cel jest tak motywujący, że nic nie stoi na przeszkodzie, aby go osiągnąć. Kolejny sukces staje się sensem życia i jego motywem: „Za wszelką cenę chcę udowodnić światu, że zasługuję na sukces i godne, dostatnie życie”. 

Osobowość typu A

Wyróżniają się wielozadaniowością i ciągłym pośpiechem. Bez końca planują, dążą do ideału, podejmują rywalizację zawsze i z każdym (nawet z własnym dzieckiem). Wyznaczają sobie trudne do osiągnięcia cele i mało realne do dotrzymania terminy. Mają wysokie wymagania wobec siebie i innych, a niespełnienie ich kończy się wrogością, agresją i niechęcią – to osoby typu A. Permanentnie czujni i obawiający się zagrożenia, nie potrafią się zrelaksować czy swobodnie bawić. Zawsze z każdym muszą wygrać. Osoby typu A narażają się na konflikty z innymi ludźm...

Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.



 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI