Do takich wniosków doszli prof. Joseph P. Forgas z University of New South Wales w Australii oraz dr Szymon Wichary z Uniwersytetu SWPS.
Zakładamy, że wszystkie reakcje emocjonalne zostały ukształtowane przez mechanizmy ewolucyjne. Stąd chwilowe doświadczenie radości lub smutku – oprócz tego, że ma pozytywną lub negatywną jakość – może także służyć jako pożyteczny sygnał, spontanicznie uruchamiający różne strategie przetwarzania informacji, adekwatne do wymogów sytuacji społecznej. Pozytywny lub negatywny nastrój może zatem pomagać ludziom poprzez włączenie takich strategii przetwarzania informacji, które będą regulować zachowanie w sposób najkorzystniejszy w określonych okolicznościach.
Zgodnie z koncepcją niemieckich psychologów Herberta Blessa i Klausa Fiedlera pozytywny nastrój automatycznie uruchamia procesy top-down, czyli bardziej asymilacyjny styl przetwarzania informacji, gdzie naszym myśleniem kieruje posiadana już wiedza. Z kolei negatywny nastrój powinien uruchamiać procesy bottom-up, czyli styl akomodacyjny, który cechuje zwracanie większej uwagi na nowe dane.
Wiele eksperymentów potwierdziło istnienie takiej dychotomii przetwarzania informacji w zależności od nastroju. Okazało się na przykład, że pamięć środowiska fizycznego ulegała poprawie pod wpływem złego nastroju (wywołanego przez brzydką pogodę), a pogorszeniu pod wpływem dobrego humoru (spowodowanego ładną pogodą). Badania pokazały również, że naoczni świadkowie w mniejszym stopniu ulegają wpływowi mylących, nieprawdziwych informacji, gdy są w złym nastroju; natomiast dobry humor powoduje wzrost liczby błędów popeł...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
