Z badań przeprowadzonych przez dr Williama Barbaresi z Mayo Clinic wynika, że tylko część dorosłych z czasem wyrasta z objawów ADHD. Dorośli z nadpobudliwością prowadzą chaotyczne życie, łatwo wpadają w sidła uzależnień; współwystępują u nich dodatkowe zaburzenia jak depresja i zaburzenia lękowe. Takie osoby mogą łatwo popadać w konflikty, mieć trudności edukacyjne, często zmieniać pracę, cierpieć z powodu stresu, bezsenności. Jeśli wiesz lub podejrzewasz, że twój partner ma problemy z nadpobudliwością, pamiętaj o tych kilku wskazówkach:
1. Uważaj na krytykę.
POLECAMY
Doceniaj starania, nawet jeśli partner nie osiąga oczekiwanego przez ciebie poziomu (w sprzątaniu, opiece nad dzieckiem itd.). Jeśli chcesz, by coś zrobił, nie mów „natychmiast”, ale na przykład „przed pójściem spać”. Zwiększasz w ten sposób prawdopodobieństwo spełnienia prośby.
2. Zachęcaj i inspiruj – nie uznawaj wymówek.
ADHD nie jest wymówką dla nieodpowiedzialnego postępowania. Oznacza jedynie, że to, co dla nas proste, dla osób nadpobudliwych może być nie lada wyzwaniem. Staraj się doceniać trud i zachęcać, by twój partner się nie poddawał przed końcem zadania. W chwilach, gdy jest mu/ jej trudno, przypominaj o odniesionych już sukcesach.
3. Nie bądź trenerem – bądź największym fanem.
Słowa pochwały, uznania mają większą moc niż krytyka i ciągłe napominanie. Trener jest od tego żeby pokazywać co robisz źle, fan natomiast stoi z boku i trzyma kciuki. Pokaż, że gracie w tej samej drużynie.
4. Nie stawiaj zbyt wysokich wymagań.
Będąc z taką osobą warto zaakceptować fakt, że nie zawsze będzie ona w stanie spełnić nasze wymagania, wtedy kiedy będziemy tego chcieć i na idealnie takim poziomie. Jeśli coś jest dla ciebie bardzo ważne, bądź bardzo precyzyjny.
5. Trenuj cierpliwość.
Wystarczy, że osoby z ADHD bywają impulsywne, ty bądź tą racjonalną, chłodno myślącą połową. Dwoje impulsywnych, reagujących emocjonalnie ludzi, nie wróży szczęścia.
6. Nie poświęcaj się – proś o wsparcie.
Szukaj wsparcia wśród bliskich. Nie wszystko musi być na twojej głowie. Jeśli w swoim otoczeniu nie masz nikogo, z kim mógłbyś porozmawiać o trudnościach w związku, znajdź odpowiedniego terapeutę.
7. Pomyśl zanim powiesz.
Mów tak, by nie żałować. Nadpobudliwego partnera również dotykają przykre słowa. Niektóre trudno odwołać.
8. Nie czuj się winny/winna – robisz, co możesz.
Poczucie, że partner nie jest ideałem, że trudno wytrzymać z jego nawykami czy zachowaniem, to przykra myśl. Ale nie obwiniaj się, robisz co możesz, choćby teraz, czytając ten artykuł.
9. Nie próbuj kontrolować.
Kontrolowanie, grożenie, zastraszanie nie inspirują do zmiany i rzadko przynoszą dobre efekty. Nie możesz kontrolować innych, możesz jedynie kontrolować swoje zachowania, reakcje, słowa.
10. Pamiętaj, że czasem lepiej się wycofać.
Jeśli wiesz, że twoja druga połowa bywa nadpobudliwa i impulsywna, wycofuj się gdy dochodzi do konfrontacji. Zrób krok w tył, odetchnij głęboko, wróć do rozmowy później, daj mu czas na ochłonięcie.
11. Nie etykietuj.
Łatwo oceniać innych jako zapominalskich, leniwych, niezorganizowanych, nieudaczników. Warto jednak pamiętać, że etykiety działają jak samospełniająca się przepowiednia – ludzie stają się takimi, jakimi ich widzimy.
12. Zrozum, że on/ona nie zawsze może „po prostu to zrobić”.
Zapłacenie rachunków, organizacja dokumentów czy posegregowanie ubrań może ci się wydawać najprostszym zajęciem, a dla osoby z ADHD może stanowić wyzwanie. Spróbuj to zrozumieć.
13. Nie zaniedbuj innych członków rodziny – staraj się spędzać czas z pozostałymi członkami rodziny.
Nadpobudliwy partner potrafi zagarnąć sporą część uwagi, ale inni też cię potrzebują.
14. Dbaj o siebie.
Życie w chaosie potrafi przytłaczać, wysysać energię. Dlatego pamiętaj, by od czasu do czasu zadbać o siebie i o swoje dobre samopoczucie.
***
Oprac. (marga) na podst. lifehack.com
