Monika dostała się na wymarzone studia, wyprowadziła od rodziców i zyskała więcej swobody. – Wreszcie mogłam sama o wszystkim decydować, nie tłumaczyć się, dlaczego wracam do domu późno – podkreślała. Jednak początkowa euforia słabła, oczekiwania otoczenia rosły, a Monika czuła, jak wokół piętrzą się problemy. Bardzo chciała imponować znajomym ze studiów, wciągnęło ją nowe, imprezowe życie. – W szkole średniej nie miałam zbyt wielu przyjaciół, czułam się nieatrakcyjna, pewnie dlatego, że miałam nadwagę. Po długiej walce i konsultacjach dietetycznych udało mi się zrzucić zbędne kilogramy – wspominała Monika. Tymczasem na studenckich imprezach dziewczyna jadła coraz więcej: – Kiedy piję alkohol, muszę dużo jeść. To jest odruch. Pochłaniam wtedy ogromne ilości jedzenia. Zaczęło mnie to przerażać. Czułam, że muszę zrobić coś, aby nie wrócić do tego, co było w liceum.
Monika zaczęła stosować głodówki, które miały „uchronić” ją przed dodatkowymi kilogramami.
– Wtedy sądziłam, że to najlepsze wyjście. Uznałam, że jeśli będę głodować w ciągu dnia, to alkohol i napady obżarstwa podczas wieczornej imprezy nie sprawią, że przytyję. Myślałam, że wszystko kontroluję. Niestety, było coraz gorzej. A teraz nie radzę sobie z tym... Jestem tutaj, ponieważ potrzebuję pomocy – tak zakończyła swoją opowieść w gabinecie terapeuty.
Wszystko wskazuje na to, że dziewczyna cierpi na drunkoreksję – śmiertelnie niebezpieczne połączenie dwóch chorób: zaburzenia odżywiania i uzależnienia od alkoholu.
Zagrożeni uzależnieni
Coraz częściej do lekarzy oraz terapeutów zgłaszają się pacjenci z anoreksją lub bulimią (patrz słowniczek) oraz alkoholizmem. Z badań epidemiologicznych wynika, że od 12 do 50 procent osób z zaburzeniami odżywiania cierpi na uzależnienie od alkoholu. Dane statystyczne rozkładają się różnie w zależności od rodzaju zaburzenia – na przykład większy odsetek problemów z alkoholem obserwuje się w przypadku osób cierpiących na bulimię, a mniejszy przy anoreksji.
Pojęcie drunkoreksja funkcjonuje od 2008 roku. Opisuje ono zespół zaburzeń behawioralnych, w skład którego wchodzą dwie choroby: zaburzenia odżywiania ze spektrum anoreksji lub bulimii oraz uzależnienie od alkoholu. Nie jest to jednak oficjalny termin diagnostyczny, używany w międzynarodowych klasyfikacjach ICD-10 czy DSM-5.
Współczesna medycyna przyczyn drunkoreksji
doszukuje się w trzech rodzajach źródeł: sytuacyjnych, indywidualnych i biologicznych. Pierwsze dotyczą np. osób, które „przemeblowały” swoje życie – zmieniły miejsce zamieszkania, pracy czy edukacji, a wraz z nim otoczenie społeczne. Ważnym czynnikiem jest również opuszczenie domu rodzinnego, zmiana stylu życia i mniejsza kontrola rodzicielska (szczególnie w przypadku osób, które podlegały bardzo rygorystycznej dyscyplinie i nagle mogą ko...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
